Αυτά που η μνήμη ξέχασε να πει
Και η Άνοιξη κουράστηκε να φέρει
Ζητάς με ένα παράπονο βαθύ
Να ξαναγίνει στην καρδιά σου καλοκαίρι …
Μυρίζει πια το χώμα απ τη βροχή
Και τον παράδεισο για πάντα έχεις χάσει
Τώρα παλεύεις σε μια σκάρτη διασκευή
Που στο μυαλό σου έχεις συσκευάσει …
Παιχνίδια του μυαλού που έμειναν εκεί
Κλεισμένα σε αζήτητο συρτάρι
Να περιμένεις να έρθει πάλι Κυριακή
Να έρθει πάλι η πλήξη να σε πάρει …
Να ταξιδέψεις στα στέκια τα γνωστά
Κρατούμενος σε κάποια εξορία
Να κομματιάζεται σκέψη στη στιγμή
Όπως τα ματ διαλύουν μια πορεία …