Ένα κορμί να τριγυρνά
Σε έρημες πλατείες
Κι εσύ να ψάχνεις άσκοπα
Χαμένες εφηβείες ….
Να βρέχει πάλι συνεχώς
Και να κολλάνε οι δείχτες
Κι εσύ να ψάχνεις άδικα
Ανέμελους αλήτες …
Μέσα σου πάλι συνεχώς
Σωριάζονται οι τύψεις
Ράγισε ο καθρέφτης σου
Μην πας να τον αγγίξεις …
Σκόρπια τα όνειρα θολά
Σε πιάνει μια ανία
Η ώρα τρέχει συνεχώς
Σε πιάνει αγωνία …
Μέσα μου πάλι ανοίγονται
Του πόθου ο αυλαίες
Κι εσύ ένα ραδιόφωνο
Μα με κλειστές κεραίες …
Είναι η ώρα που θα πω
Αντίο και στα πρέπει
Κι αγριεύω μέσα μου
Κανείς πια δεν μ έχει …
Γκρίζα τα σύννεφα παντού
Κουβέρτα η αγωνία
Στάλα στο πλήθος μοναχή
Στη φλέβα μου ανία …
Τώρα είναι η ώρα τις γιορτής
Γιορτάζουνε τα πάθη
Τρομάζω στο πλήθος μοναχός
Μα κάνω τα ίδια λάθη …
Να βρέχει πάλι στην καρδιά
πάλι φαλτσάρει ο ήχος
φεύγουν οι νότες συνεχώς
μα ασύντακτος ο στίχος …