ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

ΚΑΜΑΚΙ !




Έχει παγώσει από το κρύο η αναπνοή σου
Και αυτοί σου την πέφτουν ψυχρά
Θαυμάζουν το υπέροχο κορμί σου
Μα εσύ στην τσίτα να ψάχνεις για δουλειά …

Φοράς  μπουφάν  κλειστό  ως το λαιμό σου
Και αυτοί από πίσω σαν αδέσποτα σκυλιά
Τους τράβηξε αυτό το άρωμα σου
Μα εσύ στο δρόμο σου χωρίς μια μιλιά  …

Φοράς το πέτρινο χαμόγελο σου
Και μπαίνεις κάθε μέρα στο μετρό
Δεν ξέρω τι έχεις πάλι στο μυαλό σου
Το ψάχνω από καιρό μα θα το βρω …

Χτυπάει η βροχή σαν να ζηταει εξηγήσεις
Φοράς αδιάβροχο απόψε στη στιγμή
Είσαι έτοιμη το μύθο να ξεσκίσεις
Σήμερα ήθελες να έμενες γυμνή …


Κυριακή 14 Μαΐου 2017

ΑΣΚΟΠΟ ΤΑΞΙΔΙ!


Απόψε πάλι έτρεξε  μετέωρο το δάκρυ
Σκούπισες τα ματάκια σου  μα ήταν εκεί στην άκρη
Τα μάτια σου που λεν πολλά τίποτα δεν ξεχνάνε
Και θέλουν πάντα με καημό  άλλον να αγαπάνε…

Σαν φυλακτό  σε κράτησα  μα εσύ έκανες σκέψεις
Και  χάλασες τη νιότη σου σε άσκοπες επισκέψεις
Έτρεχες από εδώ και εκεί  άσκοπα τα σιρόπια
Μα από έμενα ζήταγες να κάνω πάντα ξόρκια  …

Μια στάση μέσα σε  όνειρο  για να σου φύγει η ζάλη
Και μια ζωή  ψευδαίσθηση  σαν να ήσουν κάποια άλλη
Ταξίδια έκανες άσκοπα  στης ουτοπίας το μπάρκο
Μα τώρα εγώ αγάπη μου σου έκανα εμπάργκο …

Ξεριζωμένη μου καρδιά  δεν άνθισες ακόμα
Και περιμένεις τη βροχή να βρέξει αυτό το χώμα
Άσκοπα ήταν τα όνειρα που είχες αντιγράψει
Και ξαφνικά ήρθε φωτιά όλα για να τα κάψει …

Πέρα από νόμους λογικής  τώρα κάνεις ταξίδια
Μα πάλι πάντα έρχεσαι στα ίδια και τα ίδια
Δίωξε  τις ουτοπίες σου χωρίς σαβούρα μπάρκο
Μια στάση μες το όνειρο  και σε λιμάνι απάγκιο …


ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…