Η φαντασία μου!

Ακούω πάλι βήματα
Στη σκάλα να ανεβαίνουν
Μην είναι η φαντασία μου
Τ αυτιά κάτι παθαίνουν…


Σκέφτομαι τι θα ήθελα
Να γίνει αυτή την ώρα
Να είσαι πάντα δίπλα μου
Κάθε στιγμή και ώρα…


Είναι η φαντασία μου
Αυτή που πλάθει εικόνες
Η σε έφεραν τα κύματα
Μίλησα στις γοργόνες….


Τους είχα πει αγάπη μου
Μονάχη αν σε δούνε
Το δρόμο να σου δείξουνε
Μην τύχει και χαθούμε…


Μπα σώπασαν τα βήματα
Σταμάτησε ο ήχος
Σαν πέπλο απλώθηκε μπροστά
πάλι ο γκρίζος τοίχος…


της φαντασίας πλάσματα
λάμιες απ το ποτάμι
στήνουν χορό τριγύρω μου
και το μυαλό τα χάνει…


πώς να χωρέσει το μυαλό
αυτή την ιστορία
μα η αγάπη αγάπη μου
δεν είναι αμαρτία…


είναι μια όαση ζωής
πηγή που τρέχει νάμα
ξυπνά κάθε μου κύτταρο
σαν είμαστε αντάμα…


με έπιασε παραλήρημα
μπερδεύτηκαν οι λέξεις
το ξέρω πως δεν γίνεται
κοντά πάλι να τρέξεις …


είναι η φαντασία μου
η πιο μεγάλη ψεύτρα
με κάνει κι ονειροπολώ
αγάπη μου πλανεύτρα …