ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΤΩΣΗ !

Μια κραυγή αγωνίας σαν πιστός σου στρατιώτης

Έχεις πάντα  την αύρα της αγάπης της πρώτης

Τώρα κάνεις ευχή σε ένα αστέρι που σβήνει

Σε φωνάζω αγάπη κι ότι θέλει ας γίνει  …

Μες το μαύρο ουρανό σε αόρατη στάση

Να κοιτώ το φεγγάρι σαν ένα κόκκινο τάσι

Σε κοιτάζω στα μάτια κι έχει πια ξημερώσει

Ακροβάτης που ψάχνει μια ελεύθερη πτώση …

Κυνηγώ τη σκιά σου μα  έχω χάσει το τρένο

Έχω τσίτα τα γκάζια μα ούτε πάλι προφταίνω

Μήπως είσαι καπνός και τα λόγια μου χάνω

Ένα αόρατο σύννεφο που ποτέ μου δεν φτάνω  …

Κάνω ευχή στο θεό μη μου σβήσει τ αστέρι

Μες τα χέρια μου πάλι ξαφνικά να σε φέρει

Μη σκορπάς τους καρπούς και τα ίχνη της νιότης

Σου φωνάζω να ρθείς σαν μικρός ΔονΚιχωτης …