ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗ !

Γυμνό καρφί η ανάμνηση

Και ψάχνει να βρει λύση

Γυρνά μες τα χαλάσματα

Η πρώτη αγάπη να μπορεί

Πίσω για να γυρίσει …

Ο πόθος είναι κόκκινος

Κι η αγάπη δεν μπορεί

Πια να απολογηθεί

Σαν νάρκη σε ένα πόλεμο

Λίγο πριν εκραγεί  ….

Γυρνά μες τα χαλάσματα

Του νου της φαντασίας

Καβάλα σε αναζητά

Πάνω σε άσπρο άτι

Μα είναι η ανάμνηση

πικρή οφθαλμαπάτη …

Το καλοκαίρι είναι μικρό

Και ο χειμώνας μόνος

Αγάπη που δεν ένοιωσε

Δεν άγγιξε ο πόνος απόψε

Που το δάκρυ μου είναι θόλο καυτό  …

Σκορπάει απόψε άρωμα

Στη νύχτα η σιωπή σου

Κορμί σε άγρια χίμαιρα

Να λιώνει απ τη φλόγα σου

Στη σκέψη  το κερί …