Θέλω τη γεύση σου γλυκά να την κρατήσω
Σαν έναν ψίθυρο κρυμμένο στην καρδιά
Θέλω τα χείλη σου απόψε να φιλήσω
Σαν το μωρό που ψάχνει αγκαλιά …
Ψάχνω το βλέμμα σου να γνέφει όταν λυγίζω
Να με στηρίζει όταν έρθει συννεφιά
Θέλω εσένα να σε ζω και να σ αγγίζω
Μέσα στου κόσμου αυτή τη λησμονιά …
Ο φόβος με έμαθε σαν φύλο
να λυγίζω
Σαν το χαρτάκι που διπλώνει στο βοριά
Στην υγρασία που στο τζάμι τη χαράζεις
και περιμένεις οίκτο απ το πουθενά …
5 σχόλια:
Τέλειο..
Πάντα καταφέρνεις να μας μαγεύεις με τα στιχάκια σου.. :)
παντα γευσεις γλυκες στην καρδια κ ποτε συννεφια! καλημερα!νονε.
Πολύ όμορφο το ποίημά σου Νικήτα!!! με πολλές εικόνες! Μπράβο!
Σε ψάχνω
στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές
όπου δεν μπορώ να σε βρω
σε ρυθμούς και κραυγές
σε ψάχνω
στον καθρέφτη π' άφησες το πρόσωπό σου
κι αυτός ράγισε
μες στ' ανθρωπομάρκετ το τρελό
σκουπίδι και Θεός μέσα στον πυρετό σε ψάχνω.
Και αυτό είναι όμορφο...
Δημοσίευση σχολίου