Η ΦΥΓΗ !

Τα θέλω τώρα λύγισαν  στα χείλη δεν μετράνε

Βουβά επιχειρήματα  που στο βυθό με πάνε

Πάγωσαν τα αισθήματα  στο νου μου τριγυρνάνε

Γυμνές οι σκέψεις στη στιγμή για σένα δεν μιλάνε …

Θύματα εξιλαστήρια σκυφτά παραπατάνε

Στα παγοδρόμια του μυαλού όλο παραμιλάνε

Πελαγωμένα αισθήματα  που πιάσανε φουρτούνα

Κι εσύ να λες στα σιγανά πούνε τα χρόνια εκείνα …

Τώρα τα θέλω λύγησαν  κάνεις δεν τα θυμάται

Η σκέψη παγώνει στο μυαλό και σαν παιδί κοιμάται

Το αντίο κρυμμένο στην καρδιά στα χείλη δεν μιλάει

Σαν την φωτιά  σαν πυρκαγιά φουντώνει και ξεσπάσει  …

Όποιος το δρόμο της φυγής  διαλέγει σαν  παιχνίδι

Μα πριν την αποχώρηση σε άτακτη υποχώρηση

Θύματα εξιλαστήρια χωρίς ακροατήρια πατάνε σε σανίδι 

Γυμνοί αιχμάλωτοι ξανά και ποιος θ  αποχωρήσει  …