ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ !

Εγώ δεν θέλω πια  να αργοπεθαίνω

Με λιποτάκτες και αγνώστους ποιητές

Και ούτε οι άλλοι  να με λένε τρελαμένο

Να ονειρεύομαι τα όνειρα του χθες  …

Στο άγριο κύμα το αλαφιασμένο

Να βλέπω γύρω τα παιδιά της γειτονιάς

Να πάω μπροστά μα όλο πίσω  μένω

Σε παραμύθια ευτυχίας και χαράς  …

Μες την καρδία μου  τώρα έχω τρικυμία

Και βλέπω μες στο βάθος πειρατές

Θέλω να διώξω αυτή μου την ανία

Με λιποτάκτες  άγνωστους του χθες  …

Δεν θέλω πια αγάπες μεθυσμένες

Που είναι ξέμπαρκες και μελαγχολικές

Ξέρεις πως πάντα εσένα περιμένω

Και γράφω  στίχους που μιλούν για Κυριακές  …

Λίγο παράξενα και παραπονεμένα

Στιχάκια ευτυχίας και χαράς

Λόγια που δεν θα παν χαμένα 

Και θα σε αγγίξουν στο μέρος της καρδίας  …