Αυτά που ξέχασε ο αέρας να σου πει
Και όλα τα άλλα που κουράστηκε να φέρει
Θα σου τα πω με ένα παράπονο βαθύ
Να ξαναγίνει στη ζωή σου καλοκαίρι …
Η ζωή από την αρχή να ξανά βγει
Και το χαμόγελο που έχεις χάσει
Που σου το πήραν σε μια σκάρτη διασκευή
Μα εσύ τη ζωή έχεις δαμάσει …
Τώρα η πλήξη δεν θα κτυπάει το ταβάνι
Κι ούτε θα κρύβεις τη μνήμη στο συρτάρι
Θα είναι κάθε μέρα Κυριακή
Θα έρθει πάλι αγάπη να σε πάρει …
Σκορπίζεις παρελθόν σαν φύλλο σαν φτερό
Στέλνοντας τα παλιά στην εξορία
Και όλο το χθες να σβήσει από καιρό
Τώρα να γράψεις νέα ιστορία …
3 σχόλια:
ΧΟΧΟΧΟ ΤΟ ΜΙΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕΣ;;;;;;;;;
10
Ενα πολύ ωραίο ενθαρρυντικό και με ευαισθησία γραμμένο ποίημα .!!!
Νεφέλη.
Μακάρι να ήταν εύκολο να σβήνομε το παρελθόν και να ανοίγουμε μια νέα σελιδα, ωραίο κομμάτι ωστόσο.
Δημοσίευση σχολίου