ΖΗΛΕΙΑ !

Δεν έχει χρώμα η μοναξιά  για αυτό δεν βγάζει ήχο

Και δεν μπορείς αγάπη μου να βάφεις μαύρο τοίχο

Εσύ κι εγώ μαζί γυμνοί  γυμνοί στα σκαλοπάτια

Να με κοιτάς  να σε κοιτώ μέσα στα δυο σου μάτια  …

Πόσο να ψάξει η σκιά  να βρει πάλι ένα φίλο

Να τον κοιτά με σιγουριά σα να κοιτά τον ήλιο

Πόσο αντέχεις το φιλί με δάκρυα στον καθρέφτη

Και ψάχνει πάλι συνεχώς να βρεις αυτόν τον κλέφτη  …

Κι όμως και σήμερα μπορείς να πεις μια συγγνώμη

Και ευθύς να γίνει αλλαγή και να μην είσαι μόνη

Εκεί στου χρόνου τη ρωγμή με σύννεφα στα μάτια

Να τρέχω να σε αγαπώ  να ανέβω σκαλοπάτια  …

Δεν θέλω να σε προσπερνώ  κι εσύ να ζητιανεύεις

Με λόγια απροκάλυπτα  το γυρισμό γυρεύεις

Δεν θέλω να ξεμείνουμε εκεί στα κρύα λόγια

Να μοιάζουμε αγάπη μου ξεκούρδιστα ρολόγια …

Τις νύχτες ντύνομαι γυμνός  μα εσύ δεν έχεις μνήμη

Τη ζήλεια φέρνει ο θυμός το ψέμα αδρεναλίνη

Πάλι σε ψάχνω να σε βρω μα εσύ μου δραπετεύεις

Μα  μέσα απ την καρδούλα σου εμένα θα γυρεύεις  …