Στην επαιτεία πάλι ο θίασος
του αύριο
Κι εμείς σε ένα όνειρο μόνοι παγιδευμένοι
Μικρό το διάλειμμα
και με χωρίς προαύλιο
Στα ιδία όνειρα να νοιώθουμε
χαμένοι …
Ξανά σιωπή και το όνειρο μόνο του να ιδρώνει
Η μοναξιά μου πάλι είναι υγρή πες μου μια συγγνώμη
Έλα στο όνειρο που δίπλωσε η μαύρη σκόνη
Πως θες να αντέξει ένα λουλούδι μες το χιόνι …
Πάλι ξεσπάει η καταιγίδα δίχως πρόλογο
Κι εσύ με κοντομάνικο στο δρόμο
Δεν είναι το σενάριο αυτόνομο
Κι δυο μας παίζουμε μαζί τον ίδιο ρόλο …
Όταν η αγάπη απ την αρχή δεν συμμαζεύεται
Χωρίς κανόνες και εμείς
να είμαστε τα πιόνια
Τη μια ζητιάνα και την άλλη εκπορνεύεται
Λευκό το όνειρο σε βρώμικα σεντόνια …
Μην με πετάς σαν τα σκουπίδια μες την άσφαλτο
Δεν είμαι απόβλητο ούτε μεταλλαγμένος
Μην περιμένεις πάλι να έρθει Σάββατο
Εγώ στο όνειρο θα είμαι ο χαμένος …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου