Την είδα πάλι την πονεμένη τη ματιά σου
Ήταν πρωί και πάλι Κυριακή
Να προσπερνάς ξανά και αυτή ακόμα τη σκιά σου
Να μην μπορείς από τον
πόνο εσύ να κρατηθείς …
Σβήσε τα φώτα αγάπη μου και πάλι
Δεν θέλω να είμαι ξανά
ο θεατής
Μην βάζεις έννοιες στο ωραίο σου κεφάλι
Σκέψεις δικές σου που
να μην ξέρει άλλος κανείς …
Έλα μαζί να πάμε συναυλία
Εγώ είμαι αυτή η γνώριμη μορφή
Αυτός που θα σου δώσει
πάλι αγάπη
Αυτός που θα σου πει σε θέλω πιο πολύ …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου