Σαν άστρο σαν φεγγάρι
Είσαι μια φωτεινή πηγή
Και θέλω μια χάρη…
Μη σταματάς να μ αγαπάς
Μη σταματάς το χρόνο
Σ έχω ανάγκη αγάπη μου
Εσένα θλελω μόνο…
Μη σταματάς τα μάτια σου
Εμένα να κοιτάζουν
Και άσε τα χεράκια σου
Γλυκά να μ αγκαλιάζουν…
Ο ήλιος έδυσε ξανά
Στη θάλασσα εχάθει
Μα η δική μου η καρδιά
Πονάει από τα βάθη
Ο πόνος είναι αβάστακτος
Που άφησε η φυγή σου
Παντοτινά θα σ αγαπώ
Χωρίς να είμαι μαζί σου…
13 σχόλια:
καλημερα!!! σε ευχαριστω πολυ για το υπεροχο ποιημα και τη συμμετοχη σου!!! βαζω εγω το λινκ σου στην αναρτηση του διαγωνισμου!!!
http://apinkdreamer.blogspot.com/2011/07/contestchallenge-free-your-inspiration.html
Θα ανατείλει πάλι Μάγε. Δεν μπορεί μακριά σου. Πόσες αυγές πρέπει να περάσουν για να το καταλάβεις.
apinkdreamer εγω δενξερω απο αυτα ενας απλος μαγος ειμαι κανει εσυ τα δικα σου μαγικα αλλιως θ αφωναξω τη Γουικα!!!
Χριστοφορε η ανατολη ειναι πολυ κοντα στη δυση μια βολτα στον ουρανο της χαρας ειναι ολα ....
Magia da Inês
bela noite meu bom amigo!
Καλημέρα σας και σας ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Sabe portugues? Assim fica mais fácil, rsrsrs. Obrigada por visitar meu blog, bom fazer um nova amizade. Beijos.
Οταν γελας, γελω κι εγω και οταν θα κλαις θα κλαιω.και οταν πονας θα ευχομαι μωρο μου να μην φταιω
χωρίς να είμαι μαζί σου..
Vinha ...tentando meu querido amigo também ajuda a tradução eu tenho outros amigos do Brasil .. Eu estava feliz!
Greecelands μα εσυ δεν φταις σε τιποτα εγω τα φαιω ολα....
φταιω που ενω μεγαλωσα τα ιδια λαθη κανω
και τα χαμενα απο καιρο παλι τα ξαναχανω
δεν φταις εσυ που χανομαι στα ονειρα που κανω..
PiciFriki και τωρα το ερωτημα γιατι? γιατι κιεσυ φευγεις απο τη ζωη μου?
ΜΙΑ φορά....
μα το παίδεμα μένει ΓΙΑΠΑΝΤΑ...
ΓΥΝΑΙΚΕΣ..... Μαγε... νόμιζα ήξερες τις προεκτάσεις της συναναστροφής μαζί τους!!
Μη μ' αγαπήσεις...
εγώ πίνω νερό απ' το έλος,
σπασμένο έχω στα στήθη μου βέλος.
Απαθής στου πόνου τη δίνη,
επιρρεπής σ' ό,τι ανάβει και σβήνει.
Λόγια θα σου τάξω ακριβά,
αιθέρια ηλιόλουστη αγκαλιά
και μόλις την αλήθεια σου πείσω,
διαλυμένο, μισό θα σ' αφήσω.
Αύγουστος μήνας θα είναι,
στα χείλη σου ο αντίλαλος: "Μείνε!",
μα στο νέφος της άγριας φυγής
αγκάθι ματωμένο θα βρεις.
Μη μ' αγαπήσεις γιατί
στης δύσης το αύριο μπορεί
ήλιος να ματώνω κι εγώ.
Έτσι έχω μάθει ν' αγαπώ.
Λύπη, θυμός κι ενοχή
σ' άκρατη κι αδέσμευτη φυγή.
Έρχομαι μόνο για να φύγω μετά...
Δε μετανιώνω, μα πονάω διπλά…
φιλακι....παίδεμα..
αγαπημενη μου αυτο ομως δεν μου στερει το δικαιωμα να γραφω τα παραπονα μου τις σκεψεις μου τα θελω μου....
Δημοσίευση σχολίου