ΖΗΤΑΜΕ !

Κρύψε με στα παράπονα μες το τσιγάρο που καπνίζεις στα κρυφά

Σε μια βραχνάδα της φωνής  που σου μιλά ψιθυριστά

Στην ακεφιά της Κυριακής  που  εσύ δεν έχεις ήχο 

Να γράφω τα παράπονα με σύνθημα στον τοίχο  …

Να με ζητάς  κάθε φορά  σαν τον καφέ τον πρωινό

Σε μια κοπάνα απ το σχολειό  που πήρες το μετρό

Να με ζητάς  σαν την μπογιά πάνω σε άσπρο τοίχο

Κι εγώ μες τα χαράματα κρυφά να γράφω στίχο …

Βάλε με μέσα σου βαθειά  να μη με βρεί  κανείς

Μπαλάντα στο ραδιόφωνο που ψάχνεις για να βρεις

Ζήτα με  τα απογεύματα σαν ίσκιο στο μπαλκόνι

Να σου κρατάω  συντροφιά για να μην νοιώθεις μόνη  …