Το πιο όμορφο τραγούδι μου
δεν είχε αίσιο τέλος
Σκηνή θεάτρου ήθελα
να παίζει και ο Οθέλος
Μα ο ρόλος ήταν απλός
σε ένα παλιό κρεβάτι
Και έλειπε από τη σκηνή αυτό που λένε κάτι …
Έτσι λοιπόν η αγάπη μου
δεν έπεισε κανένα
Μου είπαν ότι είναι απ τα παλιά τα πολυκαιρισμένα
Δεν άκουσαν τους στεναγμούς
που βγήκαν απ τα στήθια
Κι όμως έμενα μου έλειπε και φώναζα βοήθεια …
Γι αυτό εγώ αποφάσισα ξανά να ονειρευτώ
Τραγούδι μου έρχεται ξανά
μα πιο ρεαλιστικό
Είναι αλήθεια πως μπορώ
στα όνειρα να γράψω
Και από την αγάπη την πολύ στα σύννεφα να φτάσω …
Το πιο όμορφο τραγούδι μου
δεν το έφτασα στο τέρμα
Μου ήρθε πολύ δύσκολο
δεν έβρισκα το θέμα
Ήταν επιφανειακό χωρίς
πολλές παρόλες
Κάτι σαν στίχος εύκολος αυτά που λέμε σε όλες ...
1 σχόλιο:
Με γλαφυρότυτα και επιδεξιότητα και σάτυρα κερδίζει την παράσταση ο ποιητής , καταξιώνεται και ακόμη κερδίζει μεγάλη αναγώριση από το κοινό!
Δημοσίευση σχολίου