Όπως το
χώμα που διψάει στη βροχή
Κι ο πεινασμένος
ένα πιάτο στο σκοτάδι
Έτσι κι
εγώ θέλω να κάνω μια νέα αρχή
Και την
αγάπη σου απαλή σαν χάδι …
Σε καρτερώ
μέσα στα βάθη της ερήμου
Και σου
έχω άρωμα ευωδιασμένου κρίνου
Σαν τον
αιχμάλωτο που ψάχνει ελευθερία
Και σαν
παιδί που σου ζητά μια νέα ευκαιρία …
Ψάχνω
μα μάταια μια έξοδο κινδύνου
Δεν φυλακίζονται
οι καρδιές στη σκέψη εκείνου
Σαν τον
αιχμάλωτο αετό που ακόμα φτερουγίζει
Και η
καρδία του εκεί διαρκώς ξαναγυρίζει …
Ο έρωτας
θεριέυει πάντα όταν τον βρίζουν
Κι όλες
οι σκέψεις μου σε εσένα αρμενίζουν
Δεν έχει
χρώμα η μοναξιά του δειλινού
Να είσαι
εδώ με την καρδιά και με το νου …
Σαν τα
ψαρόπουλα που μόνα ταξιδεύουν
Της λησμονιάς
το όνειρο στα αζήτητα γυρεύουν
Μην κλαις
και την αγάπη μην ξεφτίζεις
Φτιάξε
τη μοίρα σου κι εσύ να την ορίζεις …
3 σχόλια:
- Μην κλαις και την αγάπη μην ξεφτίζεις
Φτιάξε τη μοίρα σου κι εσύ να την ορίζεις …-
!!!!!!!!
Υπέροχοι στίχοι.!!!
ΧΟΧΟΧΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΕΙΣΣ!!!!!!!!!!!!!!
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΒΑΖΩ...........................ΕΝΝΙΑΜΙΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
περασα να ευχηθω καλο υπολοιπο καλοκαιριου
θα επανελθω τελη του μηνα ανανεωμενη
ευχομαι και εσυ το ιδιο
να περνας ομορφα
Δημοσίευση σχολίου