Ήρθες κοντά μου εδώ και κάτι χρόνια
Όταν σε είδα ήσουν κάτι
εξωτικό
Ήταν χειμώνας και μου έδιωξες τα χιόνια
Έφερες άνοιξη δεν θέλω πια παλτό …
Σε είχα μάνα και γυναίκα
μα και φίλο
Σαν σε στιχάκια σε βιβλίο παιδικό
Εσύ παντρεύεις μια κιθάρα
και ένα σκύλο
Κι όλο φυτεύεις μαργαρίτες
στο μπετόν ...
Μαζί τις νύχτες να περνάμε ξαπλωμένοι
Στην αγκαλιά σου είναι
η νύχτα ονειρική
Ξέρω παλιά σε είχαν ξεγραμμένη
Κάτι σαν δάνειο που δίνουν οι αργυραμοιβοί …
Μαζί όμως πήγαμε πιο πέρα και από το πέρα
Σαν το ποτό που νοιώθεις οτι έχεις παραπιεί
Απόψε θέλω να σηκώσουμε παντιέρα
Ταξίδι κάνουμε οι δυο μας και οπου βγει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου