Μέσα μου πάλι να σωριάζονται οι τύψεις
Στα φώτα που είναι κίτρινα θολά
Είναι η ώρα τ όνειρο ν αγγίξεις
Και με χαμόγελο να πεις γεια χαρά …
Βλέπω και πάλι να κολλάνε
οι λεπτοδείχτες
Να γίνονται ένα τα μεσάνυχτα ξανά
Είναι η ώρα που χορεύουν οι αλήτες
Κι εσύ τα λάθη σου να
κάνεις στη σειρά …
Ένα κορμί που τριγυρνάει στις πλατείες
Δεν θέλω άλλο να σ ακούσω να μιλάς
Να ψάχνεις άσκοπα χαμένες εφηβείες
Σε ένα ρεφρέν που ακόμα τραγουδάς …
Σκόρπια τα όνειρα χλωμά και με ανία
Γκρίζα τα σύννεφα σε παίρνουν
αγκαλιά
Φαλτσάρει ο ήχος και σε πιάνει αγωνία
Οι νότες χάνονται στα αδέσποτα φιλιά …
1 σχόλιο:
Εγώ δεν είμαι μη και μη
Σου το 'χα πει απ' την αρχή
Εγώ τα καίω τα φιλιά
Κι ας μου λείπουνε μετά...
ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΑΡΩΜΑ..!
Δημοσίευση σχολίου