Οι αγάπες ξαφνικά που λιποτάχτησαν
Και χάθηκαν στο χάος δια παντός
Στους χτύπους της καρδιάς μου δεν απάντησαν
Φωνή βοώντος που πάλι
δεν ακούς …
Κι αν μετανάστεψε η αγάπη σε άλλη γη
Με μετανάστες γύπες όρνεα και τρωκτικά
Εγώ σαν ήρωας θα ξανακάνω
επιδρομή
Να βρει τα χνάρια ο έρωτας με λόγια πιο απλά …
Δεν θέλω τα φερέφωνα αγνώστων αυλικών
Που εκτρέφουν το δικαίωμα της ήβης και απαιτούν
Αλυσοδένουν τα όνειρα
στα έγκατα της γης
Και διαδηλώνουν δυνατά
φωνή μιας ιαχής …
Μέσα σε ένα λαβύρινθο
οι φακοί συν λειτουργούν
Και καταγράφουν ασύδοτα το στίγμα που ανασαίνει
Για όλα αυτά που χάθηκαν
εκείνοι υμνολογούν
Η αγάπη σου σαν έμβρυο που αγέννητο ασθμαίνει …
3 σχόλια:
Μίλησε χωρίς να μου μιλάς...
Για τις χαμένες αγάπες όμως μη μιλάς....
Η Αγάπη που έγινε θλιμένο τραγούδι..
ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΑΡΩΜΑ!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.!!!
Κάπως ετσι για τις χαμένες αγάπες.!!
Νεφέλη Ρήγα.!!
Και μου θύμισες μάγε μου το ομώτιτλο τραγούδι που αγαπω ιδιαιτερα.
Μαγικη η γραφη σου
Δημοσίευση σχολίου