ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Κάποιος μας παίζει συνεχώς
Μας βάζει πάντα εμπόδια
Μπερδεύει πάντα πράγματα
Κι έτσι περνούν τα χρόνια ..


Είναι ένα χέρι μαγικό
Που κοντηλιες μας γράφει
Μα είναι ανορθόγραφο
Και κάνει πάντα λάθη…


Δεν ξέρω αν φταίει το χαρτί
Η ο κοντυλοφόρος
Μα μας πληγώνει την καρδιά
Κι είναι βαρύς ο φόρος …


Κάποιος μας δίνει τις χαρές
Και κάποιος φέρνει λύπες
Μα οι χαρές είναι μικρές
Τεράστιες οι λύπες…


Παιχνίδι είναι άσχημο
Αυτό που μας συμβαίνει
Παίζει μαζί μας συνεχώς
Και δεν καταλαβαίνει …


Θεέ μου εσύ που μας ακούς
Κάνε μας ένα θαύμα
Να αλλάξουν όλα ριζικά
Κι εγώ θα κάνω τάμα…



Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Είναι πολύ παράξενο
Αυτό που μου συμβαίνει
Δεν το χωράει το μυαλό
Δεν το καταλαβαίνει….


Τι μια σε χάνω ξαφνικά
Χάνω τα λογικά μου
Την άλλη πάλι έρχεσαι
Είσαι στην αγκαλιά μου…


Δεν είναι έρωτας αυτός
Είναι γεμάτος πάθος
Μα ένα είναι σίγουρο
Αυτό δεν είναι λάθος ….


Όταν σου φεύγω έρχεσαι
Στη δύσκολη στιγμή μου
Μου δίνεις το χαμόγελο
Κι αλλάζεις τη ζωή μου…


Δεν ξέρω αν θα είμαστε μαζί?
Η αν είμαστε χώρια ?
Μα όταν σε χάνω
στη στιγμή με πιάνει στεναχώρια …



Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

    Με δάκρυα στα μάτια μου

                 Και με καρδιά κομμάτια
         Ένα ένα κατέβηκα
Όλα τα σκαλοπάτια….


Έπεσα πολύ χαμηλά
Στα τάρταρα του Άδη
Δεν μου έδωσες το χέρι σου
Ούτε κι ένα σου χάδι…


Είναι σκληρή η μοναξιά
Το αύριο το φοβάμαι
Μοναχικά τα όνειρα
Τα βράδια που κοιμάμαι …


Μόνος μου πως θα πορευτώ
Μόνος πως θα βαδίσω
Τι μοναξιά βαρέθηκα
μόνος μου πως θα ζήσω?


Τώρα πονάω ποιο πολύ
δεν ξέρω τι συμβαίνει
δεν έχω έναν φίλο μου
να με καταλαβαίνει…


με πήρε το παράπονο
και θα γελούν οι φίλοι
δεν πήρα ούτε αγκαλιά
ούτε φιλί στα χείλη…

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

το τραγούδι της αγάπης ! το είχα υποσχεθεί στο Χριστόφορο !

Θέλω να γράψω κάποτε
Τραγούδι εγώ για σένα
Να είναι ωραίο μάτια μου
Με τη χρυσή την πέννα


Να έχει λόγια όμορφα
Αγάπη σαν κι εσένα
Και να το τραγουδήσουνε
Οι φίλοι από τα ξένα…


Να σου το πει ο Απόλλωνας
Με τη χρυσή τη λύρα
Από τους δώδεκα θεούς
Απόψε άδεια πήρα..


Αγάπη είσαι η χαρά
Που ζει μες την καρδιά μου
Έλα κι απόψε δίπλα μου
Και κάθισε σιμά μου…

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Οι δρόμοι μας παράλληλοι
Δεν θα συναντηθούνε
Μοιάζουν σταγόνες της βροχής
Στη λίμνη θα χαθούνε…


Όταν το άσπρο θέλω εγώ
Εσύ θέλεις το μαύρο
Κι όταν ζητάω εγώ ζεστό
Εσύ μου δίνεις πάγο…


Εσύ ζητούσες τα πολλά
Μα εγώ ήθελα λίγα
Μ αυτό το παραλήρημα
Μ έκανες κολίγα…


Εσύ πετάς στον ουρανό
Κι εγώ στη γη βαδίζω
Το μέλλον μας αγάπη μου
Καθόλου δεν γνωρίζω…


Δεν θέλω εγώ στού πουθενά
Τους δρόμους να βαδίζω
Θέλω να είμαι σίγουρος
Τα πάντα να γνωρίζω…


Το ξέρω είναι δύσκολο
Αλλιώς σε είχαν μάθει
Ήθελες να έχεις μια ζωή
Με πάθη και με λάθη ….


Δεν αγαπώ τα λάθη σου
Μίσησε τα δικά μου
Κι έλα ν ακούσεις πως χτυπά
Στο στήθος η καρδιά μου …


Οι δρόμοι μας παράλληλοι
Ποτέ δεν συναντιούνται
Μα όλα αυτά που ζήσαμε
Να ξέρεις δεν ξεχνιούνται…


Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Ήθελα μόνο να σου πω
Το πόσο σ αγαπάω
Πιο πάνω από τα σύννεφα
Μαζί σου εγώ πετάω…


Σε κυνηγούν κάθε φορά
Όλοι σου οι μνηστήρες
Κι εμένα στην καρδούλα μου
Τα φίδια είναι ζωστήρες…


Εσύ υφαίνεις το χαλί
Σαν άλλη Πηνελόπη
Όταν ταξίδι έκανα
Σε όλη την Ευρώπη …


Μα τώρα αγάπη γύρισα
Ήρθα ξανά κοντά σου
Να είμαι πάλι δίπλα σου
Μέσα στην αγκαλιά σου …


Θα πάρω απ τη φαρέτρα μου
Ακόμα ένα βέλος
Και ένας ένας απ αυτούς
Θα έχει μαύρο τέλος …



Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Σε βρήκα μα σ έχασα
αγάπη μου μεγάλη
ήταν η ευκαιρία μου
και δεν θα έχω άλλη…


μονάχος τώρα τριγυρνώ
και μόνος μου κοιμάμαι
τα βράδια είναι σκοτεινά
μου λείπεις και φοβάμαι…


λείπει ο αέρας που περνάς
λείπει η αναπνοή σου
μου λείπει το χαμόγελο
και η γλυκεία μορφή σου …


ξέρω το δις εξ αμαρτειν
δεν είναι σοφή πράξη
μ αφού το ξέρεις ήμουνα
σε όλα μου εντάξει …


εγώ ήμουνα ο αδελφός
πατέρας κι ερωμένος
μα τώρα που σε έχασα
εγώ είμαι ο χαμένος …


ίσως ποιος ξέρει κάποτε
σε άλλο γαλαξία
να νοιώσεις πόσο σ αγαπώ
να δώσεις σημασία …


εσύ έχεις το πασπαρτού
και ανοίγεις την καρδιά μου
μου τη ματώνεις και μετά
πάλι φεύγεις μακριά μου…


ξέρεις τι είναι τελικά
αυτό που μας ενώνει ?
είναι κοινές οι μοίρες μας
μα η μοναξιά τις λιώνει …


είναι αυτό λεν πολλοί
για της ζωής το κάρμα
να φεύγεις και να έρχεσαι
κι εγώ να ζω ένα δράμα…


δεν είναι έρωτας αυτός
εικόνα σε παλέτα
είναι ένα ντους σκωτσέζικο
μια ρώσικη ρουλέτα …



Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Μάτια του κόσμου μου στολίδια φωτεινά σε παραδείσους θησαυροί μου μαγεμένοι,
η εικόνα σου,όνειρο, μπροστά μου ξεπηδά
φάρος σβηστός για την ψυχή μου την χαμένη.


Χείλη τριαντάφυλλα αυτά που αγαπώ
με ευωδιές,με χρώμα, μα και αγκάθι,
κάθε φίλι και μια ευτυχία που πονώ,
που καθρεφτίζει όσα η καρδια διψά να μάθει.


Ένα χαμόγελο όλο φως, ο ήλιος της ζωής μου
τόσο αθώο, παιδικό, τόσο αγαπημένο
πήγη ελπίδας και χαράς κάθε στιγμής μου,
μοιάζει από άγγελο να είναι αυτό κλεμμένο...


Χέρια απαλά, χέρια τραχιά, μ'άγγιγμα που λυτρώνει
σαν μελτεμάκι δροσερό που κάθε φόβο διώχνει,
καθώς αφήνουν στο κορμί γλυκά ένα χάδι,
καθώς γλιστράνε στα μαλλιά το μεθυσμένο βράδι..


Και μια αγκαλιά σαν άβυσσος ανοίγεται μπροστά μου
που με καλεί να αφεθώ σ'όσα ζητά η καρδιά μου,
ίσως ματώσω ή και χαθω στην τρέλα μιας απάτης,
ίσως όμως και να σωθώ απ΄τη φλόγα της αγάπης..


Το "σ'αγαπώ" μου, ανάσα μου, για να μπορώ να αντέχω
έναν άδειο κόσμο, σκοτεινό, μακριά σου υπομένω,
κάθε σου λέξη, φυλακτό μες την καρδιά μου έχω,
όσο το αγιο "σ'άγαπώ" απο τα χείλη σου προσμένω..

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Εσύ είσαι η θάλασσα
Κι εγώ μικρό καράβι
Που ταξιδεύει μοναχό
Τι νύχτα στο σκοτάδι…


Δεν έχω Φώτα για να δω
Εσύ είσαι το φως μου
Έλα λοιπόν τιμόνι μου
Τη συντροφιά σου δως μου …


Η θάλασσα φουρτούνιασε
Σηκώθηκε αέρας
Κι εγώ θα ζω με προσμονή
Μιας καινούργιας μέρας…


Εκεί που θα είναι ήρεμα
Απάνεμο λιμάνι
Να ταξιδέψουμε μαζί
Έως ότου η σκέψη φτάνει…


Να βλέπεις βγήκε από ψηλά
Η πούλια να φωτίσει
Να λάμψει το ταξίδι μας
Μόνους μη μας αφήσει…


Ταξίδι μέσο πέλαγα
Το πλοίο αρμενίζει
Η σκέψη μου κι ο λογισμός
Πάλι εκεί γυρίζει…


Στο πρώτο το ταξίδι μας
Θυμάσαι ήταν μέρα
Αγαπημένοι και οι δυο
Που κάναμε πρεμιέρα…


Τώρα οι τίτλοι έπεσαν
Το σήριαλ πήρε τέλος
Μα στην καρδιά μου έμεινε
Αυτό το μαύρο βέλος…


Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Δεν είμαι εγώ η έμπνευση
Που ήρθε στο μυαλό σου
Ούτε η βάρκα της καρδιάς
Που μπήκε στο γιαλό σου…


Δεν είμαι εγώ το σύννεφο
Βροχή που θα σου φέρει
Είμαι ο ήλιος ο ζεστός
Είμαι το καλοκαίρι…


Δεν είμαι εγώ τ Όνειρο
Που έκανες κομμάτια
Δεν είμαι η πατημασιά
Στα υγρά σου σκαλοπάτια…


Δεν είμαι αυτός που καρτερείς
Που θέλεις στο πλευρό σου
Φύγε να βρεις τη μοίρα σου
Κοίταξε το καλό σου…


Δεν είμαι ούτε η βροχή
Το δρόμο να ξεπλύνω
Ούτε φιλί στα χείλη σου
εγώ μπορώ ν αφήνω…


φύγε να βρεις την τύχη σου
ξέρω το ριζικό μου
το δρόμο σου τον διάλεξες
διαλέγω τον δικό μου …


δεν είμαι η αναπνοή
στα χείλη που ανασαίνεις
είμαι αυτός που σ αγαπά
και τώρα το μαθαίνεις …


Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010


Σου ζήτησα να μου μιλάς
Να ξέρω τι συμβαίνει
Και είπες είναι αδιέξοδο
Ο δρόμος που μας δένει…


Σου ζήτησα να μ αγαπάς
Μα εσύ ήσουν τσουναμι
Τα πήρες κα τα σήκωσες
Όσα εγώ είχα κάνει…


Τώρα τι θέλεις τι ζητάς
Που τρέχει ο λογισμός σου
Μάλλον δεν ήτανε σωστός
Ο υπολογισμός σου…


Σου ζήτησα να μου μιλάς
Ν ανοίγεις την καρδιά σου
Μα εσύ συνέχεια έκλεινες
τ όμορφα αυτιά σου…


σου ζήτησα να μου μιλάς
ήθελα μόνο να γελάς
ότι κι αν συμβαίνει
χαμόγελο στα χείλη σου
δεν είδα όμως να βγαίνει…

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Τον έρωτα με μια ματιά
Στα μάτια σου τον είδα
Μου έδωσε λάμψη στη ζωή
Δύναμη και ελπίδα….


Μια ματιά μου έριξες
Και μ έπιασε το ρεύμα
Ήταν σαν επιφοίτηση
Από το άγιο πνεύμα….


Το είναι μου ταράχτηκε
Σταμάτησε η καρδιά μου
Έμεινα στήλη άλατος
Σαν βρέθηκες κοντά μου…


Ξέρω τι λένε οι σοφοί
Σε τέτοιες περιπτώσεις
Φιλί ζωής στα χείλη μου
Πως πρέπει να μου δώσεις…


Μια ματιά μου έριξες
Κι έπεσα στην παγίδα
Τα μάτια σου τα πονηρά
Αμέσως μόλις είδα…


Ένα μονάχα σ αγαπώ
Μπορεί να με γλιτώσει
Στο παγωμένο μου κορμί
Πνοή να ξαναδώσει…


Πες μου λοιπόν το σ αγαπώ
Πες το κι ας είναι ψέμα
Να μου αναστήσει την καρδιά
Που στάζει ακόμα αίμα…

Ακου λοιπόν τι θα σου πω  
γραφτο στα ημερολόγια
Θα κάνω πάντα ότι ζητάς
Με πράξεις κι όχι λόγια….



Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Πάτα γκάζι μη σε νοιάζει
Έτσι είναι η ζωή
Μια ήλιο μια χαλάζι
Θέλω να είμαστε μαζί…


Τρέξε φύγε ήρθε η ώρα
Μα σου είπα έλα τώρα
Δεν με νοιάζει μη σε νοιάζει
Έλα και μην κάνεις νάζι…


Μην κοιτάξεις ποτέ πίσω
Εγώ πια δε θα σ αφήσω
Μη σε νοιάζει και προχώρα
Έφτασε η Αγια ώρα…


Παρ το πρώτο λεωφορείο
Η ακόμα ένα πλοίο
Μη σε νοιάζει έλα τώρα
Ξέρεις πέρασε η μπόρα ….


Μη σε νοιάζει μη φοβάσαι
Μες την αγκαλιά μου θα σαι
Τόλμησε το ήρθε η ώρα
Σ έχω ανάγκη εμπρός προχώρα…


Μη σε νοιάζει μη σε νοιάζει
Τίποτα δε με τρομάζει
Ίσως έχει ανηφόρα
Μα εγώ έχω πάρει φόρα…


Μη σε νοιάζει όταν κοιμάσαι
Εκεί θα μαι να θυμάσαι
Μη σε νοιάζει πια προχώρα
Είναι η δική μας ώρα…


Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Θέλω μια αγάπη δυνατή

Κι όχι να είναι μίζερη
Θέλω να είναι ιερή
Κι όχι να είναι ανίερη…


Θέλω κι εσύ να μ αγαπάς
Όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
Να είσαι πάντα δίπλα μου
Αγάπησε με αν τολμάς….


Στις μικρές θυσίες της ζωής
Να είσαι πάντα δυνατή
Κι όταν πονάς και με ζητάς
Εγώ να είμαι πάντα εκεί…


Θέλω έναν άγγελο στη γη
κι εγώ να είμαι πάντα εκεί
να ξέρω πάντοτε που πας
αγάπησε με αν τολμάς…


στ όμορφα και στα καλά
εσύ να ξέρεις πιο πολλά
τα βράδια μόνη μην περνάς
να είμαι εκεί να μ αγαπάς…


στα δύσκολα να είσαι εκεί
κι εγώ να ξέρω το γιατί
να είμαι κοντά σου όταν πονάς
αγάπησε με αν τολμάς…

εσύ ήσουν πάντα η σκληρή
Κι έδειχνες πάντα δυνατή
Εσύ δεν ξέρεις ν αγαπάς
Αγάπησε με αν τολμάς….




ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…