ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΥΜΒΟΥΛΗ !


Αυτό το μπλε του ουρανού θέλω να ζωγραφίσω
Και ότι ερωτεύτηκες  δεν θέλω να μισήσεις
Πίσω ξανά  μες τη σιωπή μόνη μην τριγυρνάς
Και ότι πολύ σε πλήγωσε πίσω να το αφήσεις …

Ποιος κάλεσε τα σύννεφα απόψε να μαυρίσουν
Οι αναμνήσεις θύμωσαν πλοίο χωρίς πανιά
Ξέρεις πολύ θα ήθελα στο χρόνο να γυρίσουν
Οι αναμνήσεις  οι θολές που κάναμε παιδιά  …

Είναι πολλά και άχρηστα αυτά που έχεις μαζέψει
Μεγάλο το παράπονο δεν ήρθε η δροσιά
Δεν ξέρω ποιος σου έμαθε πως η αγάπη αντέχει
Να βλέπεις τα ονείρατα με μάτια ανοιχτά  …

Μικρά τα καλοκαίρια μας  μεγάλοι οι χειμώνες
Δεν προλαβαίνει η καρδιά να βρει αναψυχή
Χωρίς διέξοδο οι ορμές αδειάζουν πάντα μόνες
Και μένεις τώρα να κοιτάς μια μπόρα ξαφνική …

Μην ψάχνεις άλλους μάρτυρες μην κάνεις άλλα λάθη
Μην ρίχνεις τα εμπόδια  του άλλου σου εαυτού  
Η θάλασσα φουρτούνιασε  τέλος εδώ τα πάθη
Θα σε ρουφήξει ξαφνικά  στο βάθος του βυθού  …


Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

ΝΥΧΤΑ !


Είναι η ώρα που τα φώτα  πάλι ανάβουν 
Ξυπνούν τα όνειρα  στο υπόγειο του κενού
Τις ιαχές του θρήνου μες το σκοτάδι θάβουν
Φτωχά διλήμματα  στα δίχτυα του συρμού  …

Η νύχτα άπλωσε το μαύρο της  στην πόλη
Το στίγμα χάθηκε στο βάθος του ουρανού
Στα ίχνη του Ήλιου πάλι θα σε ψάξω 
Η στη σκιά του  μαύρου φεγγαριού  …

Φόρεσες πάλι πέπλο της ερήμου
Μια παράσταση στην άκρη του κενού
Σαν πεταλούδα που τη νύχτα αλλάζει χρώμα
Σκορπάς τα νάζια ενός μικρού παιδιού  …


ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…