ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Τώρα η οδύσσεια ξεκινά
Για σένα και για μένα
Οι όρκοι και τα όνειρα
Θα πάνε στα χαμένα…



Κι όμως ήτανε εύκολο
Να βρούμε την Ιθάκη
Τις συμπληγάδες νοιώσαμε
Με πόνο και με δάκρυ…



Τη σκύλα και τη Χάρυβδη
Δεν βρήκαμε εμπόδιο
Μα την αγάπη κλείσαμε
Σε σκοτεινό υπόγειο…



Ακόμα δεν κατάλαβα
Τη μπήκε ανάμεσα μας
Κι ευθύς όλα γκρεμίστηκαν
Ότι ήτανε δικά μας…


Αν κάτι σ ενόχλησε
Σ αυτό μας το ταξίδι
Διωξτο από τη σκέψη σου
Να πάει μακρια να φύγει…



Μην περιμένεις τώρα πια
Σαν άλλη Πηνελόπη
Δε με γυρίζει τίποτα
Ούτε οι καλοί σου τρόποι…



Εγώ βρήκα τι έφταιξε
Δεν είναι οι χαρακτήρες
Είναι που εσύ αγάπη μου
Είχες πολλούς μνηστήρες …



Το παραμύθι τέλειωσε
Κι ήταν πολύ μεγάλο
αυτά τα λόγια τα παχιά
δεν ξέρω που να βάλω?



Θα τα πετάξω στο βυθό
Στις λησμονιάς τη λήθη
Και θα σου πω αγάπη μου
Τέλος το παραμύθι…

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Κοιτάζοντας στον ουρανό
Στον ήλιο το φεγγάρι
Να στείλω ένα μήνυμα
Μήπως κι αυτή το πάρει…



όπου κι αν είσαι να μ ακούς
να νοιώθεις την καρδιά μου
κάθε της χτύπος στεναγμός
που είσαι μακρια μου….



Ήθελα να χαθεί κι αυτό
Μαζί με τα όνειρα μου
Αφού πια μόνος έμεινα
Με άδεια την καρδιά μου…



Φεγγάρι όμορφο χλωμό
Απόψε να μιλήσεις
Κι αν ακόμα μ αγαπά
εσύ να τη φιλήσεις…



φεγγάρι στείλε μήνυμα
παντού στην οικουμένη
και φώτιζε το δρόμο της
γιατί είναι αγαπημένη…



φεγγάρι σβήσε να χαθεί
ποτέ μη βρει το δρόμο
με πόνεσε με πρόδωσε
μ άφησε σπίτι μόνο…



γίνε και πάλι κόκκινο
κόκκινο σαν πορφύρα
μες την καρδιά της έγραψα
για τη δική μου μοίρα…

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Εγώ έγραφα ποιήματα
Κι άκουσες τον αυλό μου
Κι ήρθες εσύ και κάθισες
Για λίγο στο πλευρό μου….


Σε κέρασα λίγο κρασί
Κόκκινο σαν κεράσι
Μα ο πόνος που μου άφησες
Δε λέει να περάσει…


Ήρθες λιγάκι ύπουλα
Σα μάγισσα τσιγγάνα
Μου είπες λόγια όμορφα
Μου είπες λόγια πλάνα…


Πάντα εσύ μου μίλαγες
Για κάποιο καλοκαίρι
Κι εγώ πάντα σου έλεγα
Γίνε δικό μου ταίρι…


Σου έλεγα να γίνω εγώ
Αυτό το καλοκαίρι
Ότι ζητούσες έδινα
Σου άπλωσα το χέρι….


Σου είπα λόγια μαγικά
Γλυκεία ψευτονεραιδα
Μα εσύ μου πήρες την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια….


Σ άγγιξα με το ραβδί
Το μαγικό ένα βράδυ
Κι ευθείς μεταμορφώθηκες
Έλαμψες στο σκοτάδι….


Τώρα τι γίνανε όλα αυτά
Που είναι τα ωραία λόγια
Που είναι αυτά που έγραφες
Τα βράδια στ αναλογία?


Έλεγες λόγια όμορφα
Μα ήταν λόγια φρούδα
Και τα φιλιά που μου δίνες
Ήταν φιλιά του Ιούδα…


Μα τώρα ήρθε φθινόπωρο
Στην άτυχη καρδιά μου
Κι ακόμα δεν κατάλαβα
Πως είσαι μακρια μου….

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Όταν θα σπάσει το γυαλί
Χίλια κομμάτια γίνει
Απ την αγάπη αγάπη μου
Τίποτε δε θα μείνει….



Όταν θα σπάσει το γυαλί
Θα κλάψεις θα ματώσεις
Μα δε μπορείς αγάπη μου
Τίποτα για να σώσεις….



Όταν θα σπάσει το γυαλί
Άμμος θα γίνει πάλι
Θα μπει μέσα στα μάτια σου
Και ποιος θα σου τη βγάλει?



Κι όμως υπάρχει συνταγή
Να το κολλήσεις πάλι
Μα θέλει πολύ δύναμη
Και μια φωτιά μεγάλη…



Θέλει τη φλόγα της καρδιάς
Καμίνι για να γίνει
Κι όλη την άμμο απ την αρχή
Σιγά σιγά να ψήνει…



Ίσως δεν είναι σίγουρο
Μα με πολύ προσπάθεια
Η άμμος γίνει το γυαλί

Που έκανες κομμάτια…



Τότε θα είναι πιο γερο
Θα αντέχει στον αέρα
Αγάπη από τις στάχτες της
Πιο δυνατή από σφαίρα…



Αγάπη που γεννήθηκε
Σαν φοίνικας και πάλι
Θα είναι αγάπη δυνατή
Και με όλους θα τα βάλει…

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Θάλασσα απόψε σε κοιτώ
Είσαι ήρεμη σα λάδι
Δεν κάνεις καμία κίνηση
Κι είσαι απαλή σα χάδι…


Μένεις σχεδόν ακίνητη
Και δε μιλάς μια στάλα
Κ είσαι πολύ ήρεμη
Ήρεμη σαν το γάλα…


Μέσα στα μαύρα σου νερά
Τι σκοτεινιά βυθίζεις
Δεν βλέπεις μα και δεν ακούς
Δεν κλαις και δε ραγίζεις…


Θάλασσα με μελαγχολείς
Με κάνεις κι υποφέρω
Δώσε μου μια διαταγή
Αμέσως να σου φέρω…


Ζήτησε ότι θες εσύ
κι εγώ μικρός στρατιώτης
αλλά και φύλακας πιστός
της πρώτης σου της νιότης….


Θάλασσα που είσαι ήρεμη
Ακίνητη σα λάδι
Αχ φέρε την αγάπη μου
Μ ένα μικρό καράβι…


Μην τύχη και μου ταραχθεί
Μην τύχει και κιοτέψει
Θάλασσα είναι μακρια
Ποιος θα την προστατέψει…

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Έχεις τσιγγάνικη καρδιά
Και πώς να την αλλάξεις
Αφού δεν βρίσκεις αγκαλιά
Για πάντα να αράξεις…


Έχεις τσιγγάνικη μορφή
Και μαύρα μάτια πλάνα
Μαγεύεις όλους γύρω σου
Γητεύτρα μου τσιγγάνα…


Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά
Πες μου το ριζικό μου
Κοίτα μέσα στο χέρι μου
Το μέλλον το δικό μου…


Πες μου τσιγγάνα σ αγαπώ
Τι νύχτα με τα αστέρια
Έλα μες την αγκάλη μου
Σφιχτά στα δυο μου χέρια…


Κράτα γέρα τσιγγάνα μου
Η νύχτα έχει φεγγάρι
Σου δίνω υπόσχεση καρδιάς
Κανένας από δίπλα μου ποτέ να μη σε πάρει..


Δως μου τσιγγάνικα φιλιά
Κόκκινα σαν το αίμα
Μα μη μου πεις τσιγγάνα μου
Ποτέ κανένα ψέμα…


Τσιγγάνα είσαι αληθινή?
Η μήπως γυφτοπούλα?
Γιατί έχω πόνο μέσα μου
Καημό μες την καρδούλα…


Έχεις τσιγγάνικη καρδιά
Χείλη που στάζουν μέλι
Και κατακόκκινο φιλί
Απόψε η νύχτα θέλει…


Έχεις τσιγγάνικη καρδιά
Και μαύρο πλάνο βλέμμα
Κι οποίον κοιτάξεις αγρία
Του πάγωσες το αίμα…


Έλα λοιπόν τσιγγάνα μου
Μαζί μου να χορέψεις
Ένα χορό αέναο
Και να με ταξιδέψεις..


Βαλε τσιγγάνα μουσική
Ν ακούσω το βιολί σου
Το θέλω κατακόκκινο
Απόψε το φιλί σου…


Τσιγγάνα απόψε με μεθάς
Με οίνο τα φίλια σου
Της λησμονιάς είναι λοτός
Η πύρινη αγκαλιά σου…

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Ο τρελός του χωριού!

Ο τρελός του χωριού
Ο φίλος μου ο Ανδρέας
Κάνει μικρά θελήματα
Για ένα κομμάτι κρέας…


Μες το φτωχό του το μυαλό
Ανάποδα τα βλέπει
Λες και κοιτάζει ο δυστυχής
Συνέχεια στον καθρέφτη….


Ο γραφικός ο φίλος μου
Ανδρέας και αντιγράφει
Ότι θα δει γραμμένο εδώ
Στο σπίτι του το γράφει…


Μόνο που αυτός ο φουκαράς
Είναι γλυκός γερακος
Και απ τη στεναχώρια του
Γίνεται πάντα ράκος…


Είναι ο τρελός ο φίλος μου
Που σ όλα λέει εντάξει
Και περιμένει σα μωρό
Να πάρει ότι έχεις τάξει…


Αυτός είναι ο φίλος μου
Γνωστός σαν τρελό Ανδρέας
Παιδί για τα θελήματα
Για ένα κομμάτι κρέας…


Δεν ξέρει γράμματα ο φτωχός
Ούτε και να διαβάζει
Μα στο μυαλό του συνεχώς
Αθώες σκέψεις βάζει…


Όλα τα βλέπει ανάποδα
Τη νύχτα κάνει μέρα
Κι ότι του λες εσύ εδώ
Αυτός το πάει πιο πέρα…


Μες το θόλο του το μυαλό
Όλα στραβά τα βλέπει
Λες και κοιτά ανάποδα
Μέσα από τον καθρέφτη…


Ήταν τιμή για μένανε
Που έγραψα για ένα φίλο
Ανδρέα εγώ βάφτισα
Τον πιο πιστό μου σκύλο…






Ανδρέας Τσουκαλάς ή Γρηγόρης Σαμουήλ ή Αμαλία Γεωργαντά ....






ταλέντο στο τραγούδι και την πορνεία α ναι θυμώνει κι ολας οταν δεν πάρει τα χαπια του





αχ μαλακα μου Ανδρεα δεν ξερεις με ποιον τα εχεις βαλει...

Ιδου το χαλι το μαυρο!!!
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%82
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ!!!

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Μ ένα φιλί του χωρισμού
Εικόνα μες τα μάτια
Σαν οπτασία πέρασες
Και έγινα κομμάτια….

Με κοίταξες με μια ματιά
Αφ υψηλού Κυρία
Κ ήμουν εγώ ο φουκαράς
Σ αυτή την ιστορία….


Ήμουν για σένα τίποτα
Ενώ εσύ τα πάντα
Έλεγες λόγια ανείπωτα
Σου έγραφα μαντινάδα…


Θυμασαι τότε που έγραφα
Στον τοίχο της καρδιάς σου
Μου έλεγες «θα σ αγαπώ
δεν φεύγω από κοντά σου»


θυμήσου εκείνη τη βραδιά
κοιτώντας το φεγγάρι
«θα σ αγαπώ» μου φώναξες
με νάζι και καμάρι….


Τώρα που πήγαν όλα αυτά?
Τι γίνανε τα λόγια?
Με μιας εξαφανίστηκαν
Ξεκούρδιστα ρολόγια…


Απ όλα αυτά μου έμεινε
Εκείνο το φιλί σου
Ήταν το πρώτο το φιλί
Ανάσα απ την πνοή σου…


Πάρτο λοιπόν πίσω κι αυτό
Δεν θέλω να θυμάμαι
Και ήρεμος τα βράδια μου
Μόνος να τα κοιμάμαι…


Σου έκανα μετάγγιση
Τους χτύπους της καρδιάς μου
τουλάχιστον να τους ακούς
σαν είσαι μακρια μου…



Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Μέσα στο δάσος κατοικεί
Μια μικρή νεράιδα
Που δεν φοβάται τίποτα
Και κάνει μόνο μάγια…


Έχει μια σπάνια ομορφιά
Και δέρμα σαν μετάξι
Είναι κορίτσι ζόρικο
Και σ όλα του εντάξει…


Όλοι τη θέλουν σύντροφο
Νεφέλη τη φωνάζουν
Και οι κακοί της γειτονιάς
Τη βλέπουν και τρομάζουν…


Στο δάσος είναι η χαρά
Και στους κακούς η λύπη
Νεφέλη τη φωνάζουνε
Είναι η χαρμολύπη…


Έχει μια σπάνια ομορφιά
Την πήρε από τ αστέρια
Όταν γελά απ τα χείλη της
Πετάνε περιστέρια…


Σαν πλάσμα απ άλλο ουρανό
Απ άλλο γαλαξία
Είναι άλλου κόσμου η γενιά
Και συνομοταξία…


Είναι η Νεφέλη τ ουρανού
Δεν είναι ουτοπία
Την γνώρισα πραγματικά
Και έχει μορφή θεια…


Μακρια κατάξανθα μαλλιά
Δυο θάλασσες για μάτια
Φτερά αετού τα χέρια της
Τα πόδια της κατάρτια…


Είναι η Νεφέλη που αγαπώ
Η αληθινή Νεφέλη
Και κάθε πλάσμα τ ουρανού
Για συντροφιά τη θέλει…


Νεράιδα των παραμυθιών
Πλάσμα της φαντασίας
Του υπερπέραν ξωτικό
Και της μυθοπλασίας…

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Στο σπίτι σου το μαγικό
κρέμασα ένα αστέρι
κ ήρθα από δίπλα σου
να σου κρατώ το χέρι…


αν είναι Όνειρο αυτό
ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί μαζί σου αγάπη μου
θέλω για να το ζήσω..


όταν θα έχει σκοτεινιά
θ ανάβεις το αστέρι
κι ότι ζητάς για συντροφιά
εκείνο θα στο φέρει…


όταν ξανά θα βαρεθείς
μπορείς και να το σβήσεις
θ ανάψει πάλι στη στιγμή
αρκεί να το ζητήσεις…


είναι αστέρι μαγικό
κι ήρθε  να σε φωτίσει
να σου κρατάει συντροφιά
πλάι σου να καθίσει…

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Γαλάζια θάλασσα κυρα
Γαλάζια ερωμένη
Κρύβεις χιλιάδες μυστικά
Θάλασσα αγαπημένη…


Γαλάζια και τα μάτια σου
Αφρός τα κύματα σου
Αναπνοή τα χείλη σου
Δροσιά η αγκαλιά σου…


Με τη σιωπή σου μου μιλάς
Ακούω το στεναγμό σου
Πες μου κάθε παράπονο
Να μάθω τον καημό σου…


Είσαι το τρίτο το κακό
Το δεύτερο η γυναίκα
Όμως γυναίκα είσαι κ εσύ
Και παίρνεις άριστα δέκα…


Μες τα γαλάζια σου νερά
Κρύβεις τα μυστικά σου
Που τα μαθαίνει όποιος μπει
Μέσα στην αγκαλιά σου…


Θάλασσα πικρό θάλασσα
Τρίτο κακό του κόσμου
Πάρε με στην αγκάλη σου
Τη δύναμη σου δως μου…


Θάλασσα όμορφη κυρα
Όταν εσύ αγριεύεις
Ξέρω πως στην καρδούλα σου
Το λυτρωμό γυρεύεις….

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Άλλαξε πια το σκηνικό
Δεν ξέρω πια τι λέω
Δακρύζουνε τα μάτια μου
Και όλη νύχτα κλαίω…


Κι όμως να ξέρεις είμαι εδώ
Αγάπη αγαπημένη
Μαζεύω τα κομμάτια μου
Να ξέρω τι μου μένει…


Σαν ένα παζλ ανθρώπινο
Κομμάτι κομματάκι
Ίσως να βρω κάποια στιγμή
Να έχει μείνει κάτι…


Ίσως αυτό που έμεινε
Και που χτυπάει ακόμα
Είναι η καρδιά καρδούλα μου
Πριν γίνει κι αυτή λιώμα..


Το ξέρω πια δεν είσαι εδώ
Άδικα σε φωνάζω
Σαν σαϊτιά στη σκέψη μου
Περνάς κι εγώ τρομάζω..


Τελείωσαν τα σ αγαπώ
Στερέψανε τα λόγια
Κι έμεινα μόνος να μετρώ
Στάχτες και μοιρολόγια…



ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…