ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ !


Με τη ζωή μου τα μου τα έβαλα
την άδικη μου μοίρα
Τα μάτια μόνος μου έβγαλα
και έχασα ότι πήρα 

Μέσα στα φώτα σ έχασα 
μες στην γιορτή του κόσμου
σε άδειους δρόμους τριγυρνώ 
μα έχασα το φως μου 
 

Με το μυαλό μου  τα έβαλα
ποια η  αλήθεια να  κραυγάζει
με τόσα  λάθη που έκανα  
τόσο νωρίς  πια θα  βραδιάζει …

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ !

Το  βράδυ που είπες πως θα ρθεις
τα λόγια τα σκληρά   είχες ξεχάσει
όλες οι αισθήσεις έμειναν σβηστές
και το Όνειρο στο δρόμο είχες πετάξει   

Με μια αγκαλιά περίμενα  να ρθεις
φωτιά να ανάψεις μέσα στο σκοτάδι 
να λάμψουν οι σκιές μας ζωντανές 
όταν θα μ ακουμπάς με ένα σου χάδι …

Δίχως κακία δίχως φθόνο στη ματιά

αυτή η αγάπη μας δεν έχει πια τέλος
ένα ταξίδι στου ερωτά μας τα νερά
που ένας θεός σημάδεψε με βέλος 

Πολλές οι πίκρες στη σκληρή μας τη ζωή
ατασθαλίες που στα μάτια μας κοιτάζουν
μα σαν καθρέφτης η δική μου η ματιά
μέσα στα μάτια σου αγάπη πάλι τάζουν …

Οι εφιάλτες πάνε
  τώρα μακριά
εμείς  θα ζούμε μόνο με ευτυχία 
γιατί τη μοίρα μας χαράξαμε βαθιά
στης άγονης ζωής μας την πορεία 


Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΕΣΥ !

Η λογική τελειώνει εκεί που αρχίζεις εσύ
μ' ένα σου άγγιγμα όλος ο κόσμος 
κι όλα τ' αστέρια κι οι γαλαξίες
έξω από σύνορα και από αξίες  

Χαράζεις καινούριες μνήμες στο μυαλό μου
σάρκα κι αίμα και γίνεσαι εσύ η ψυχή μου
ανάσα πνοή μου μα και ζωή μου
όνειρο ανείπωτο είσαι δική μου …

Υπάρχουν τόσες χιλιάδες τρόποι για να  σου πω
πως  μόνο στα χέρια σου νιώθω πως ζω
όπου κι αν ψάξω μες το μυαλού μου
εσένα θα βλέπω στ όνειρο μου  
 
Εσύ μου  γεμίζεις κάθε αίσθησή μου
είσαι το τέλος μου μα και η αρχή μου
όνειρο που έψαχνα μες τα χαμένα
κομμάτι δικό μου απ τα περασμένα …

 Εσύ και με σκορπάς και με μαζεύεις
χαρές και λύπες  μου τις συμμαζεύεις
ατέρμονες σκέψεις για κάθε βράδυ
ήλιος να λάμπει μες το σκοτάδι …

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ Σ ΑΓΑΠΩ !

Χέρια απαλά, χέρια γλυκά
μ' άγγιγμα που λυτρώνει
σαν ένα αγέρι  δροσερό
που κάθε φόβο διώχνει …

Καθώς αφήνουν στο κορμί
γλυκά γλυκά ένα  ένα χάδι
και σε χαϊδεύουν στα μαλλιά
το όμορφο τούτο βράδυ …

Νοιώθω μια μαύρη άβυσσο
ν ανοίγεται μπροστά μου
που με καλεί να αφεθώ
σ' όσα ζητά η καρδιά μου …

Ίσως ματώσω ή και χαθώ
στην τρέλα μιας απάτης
ίσως και πάλι   να καώ 
στη φλόγα μιας  αγάπης ...

Το σ' αγαπώ  μου, ανάσα μου
για να μπορώ να αντέχω
τον άδειο κόσμο, σκοτεινό
αφού κοντά δεν σ έχω 

Κάθε σου λέξη φυλακτό
μες την καρδιά μου έχω
όσο το άγιο σ' αγαπώ
και μακριά σου αντέχω …

Μέσα σ΄ αυτό το σ' αγαπώ
έκλεισα την αλήθεια
μα η καρδιά μου αγάπη μου
χτυπάει μες τα στήθια …

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΕΡΩΤΑΣ ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ !


Σ αγάπησα με μια ματιά 
Όταν σε πρώτο είδα
Είδα τη σπίθα στη ματιά
Τη λάμψη την ελπίδα …

Σταμάτησες το είναι μου
Έχασα το μυαλό μου
Μου έφερες την άνοιξη
Στο καταχείμωνο μου  …

Σαν από μηχανής  θεός
Ήρθες για να με σώσεις
Κι από τα δύσκολα που ζω
Εσύ να με γλιτώσεις …

Σ αγάπησα με μια ματιά
Υπέρλαμπρο αστέρι
Μέσα στον κρύο το χιονιά
Έφερες καλοκαίρι  …

Ήρθες και όλα άλλαξαν
Έσπασες τα δεσμά μου
Χαμογελούν τα χείλη μου
Άνθισε η αγκαλιά μου  …

Σ αγάπησα με μια ματιά
Ήταν η πρώτη σπίθα
Χτυπούσε η καρδιά μου δυνατά
Όταν κοντά σου ήρθα  …

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !


Όταν υπάρχουν γύρω σου
Άνθρωποι με αξία
Τότε στο κάθε πρόβλημα
Δεν δίνεις σημασία …

Ένα μεγάλο ευχαριστώ
Μέσα από την καρδιά μου
Και θα χω πάντα ανοιχτή
Για εσάς την αγκαλιά μου !!!

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΓΕΝΕΘΛΙΑ !

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές

όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό

και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό

σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δε με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,

δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,

άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά

στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"

στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός

και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,

σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται 


Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…