Εσύ είσαι μια θάλασσα
Κι εγώ μικρό καράβι
Που ταξιδεύει μοναχό
Τις νύχτες στο σκοτάδι..
Δεν έχω Φώτα για να δω
Ούτε και προβολέα
Ούτε κατάρτι και πανί
Μονάχα μια σημαία…
Έχει το σχήμα της καρδιάς
Κι επάνω ένα βέλος
Να σημαδεύει την καρδιά
Πριν γραφτεί το τέλος…
Το τέλος έρχεται γοργά
Η θάλασσα αφρίζει
Και καταπίνει λαίμαργα
Ότι κοντά γυρίζει..
Μια δίνη σχηματίστηκε
Μια μαγεμένη δίνη
Που τίποτα στα χείλη της
Όρθιο δεν αφήνει…
2 σχόλια:
FOURTOUNIASMENO ....!!!!
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΑΛΛΟΤΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΙΑ, ΑΛΛΟΤΕ ΠΑΛΙ ΟΙ ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΒΥΘΙΣΟΥΝ.ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΤΟ ΤΗΣ , ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ Ν ΑΝΑΔΥΟΜΑΣΤΕ.............. ΦΑΤΣΟΥΛΑ
Δημοσίευση σχολίου