Η νύχτα έφυγε γοργά
Την έδιωξε ο αγέρας
Κι ο ήλιος έλαμψε στη γη
Σαν το χρυσό το δέρας..
Μπορεί να είναι μυθικά
Μωρό μου αυτά τα λόγια
Μα ένας μύθος είσαι κι εσύ
Που στέκει στ αναλόγια..
Μόνο που δεν μπορεί κανείς
ψυχή να σε διαβάσει
Κι αν θα τολμήσει ο τολμηρός
Το νου του θα τον χάσει…
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....
Μέσα στο δάσος κατοικώ
Κι έχω για συντροφιά μου
Νεράιδες των παραμυθιών
Φίλους τα ξωτικά μου…
2 σχόλια:
filikes sunboules , mou arease omos prospathise na mhn xreisimopoihs thn lexi moro dioti einai san na rixneis sto krasi gala!!! sifis.
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ..ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Δημοσίευση σχολίου