Στο σπίτι σου Όλα ήσυχα Λουλούδια ανθισμένα Έχουν το χρώμα της χαράς Το πήραν από σένα…. Στα κόκκινα τριαντάφυλλα Εγώ φιλί θα δώσω Και θα σου πω αγάπη μου Πως δε θα σε προδώσω… Στα χορταράκια της αυλής Αρώματα θα βάλω Κι απ την καρδιά μου αγάπη μου Ποτέ δε θα σε βγάλω….
14 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
eferes tin anoiksi...kai mas ekanes na xamogelasoume!!! v.
Κανετε διακρισεςι στα πουλια?.. στα άνθη?... μήπως και στις νεράιδες?...
Μήπως πρεπει όλες να είναι λιγομίλητες και ολιγαρκεις?..
Υπάρχουν και κορακια που μέσα στο καταμαυρο κρυβουν μια κατακοκκινη καρδια Μεγε....
Υπαρχουν και ανθη που κατω από τα αγκαθια κρυβουν τρυφερά πεταλα ...
και υπάρχουν Νεράιδες που δεν κλείνουν λίγο το στομα τους να ησυχασει ο κοσμος.....
Τις τελευταιες κλείστες στο Υπόγειο... τα πουλακια όμως και τα άνθη άστα λυμενα να απολαμβανουν την Ομορφια της Μαγείας που κατακλίζει τη Ζωη..... Σε ικετευω.....
Με εκτιμηση... μια πολύ φλύαρη ψευτο-νεράιδα του πιο αλλοκοτου παραμυθιού....
14 σχόλια:
eferes tin anoiksi...kai mas ekanes na xamogelasoume!!! v.
Βασιλικη η Ανοιξη ειναι μεσα στην καρδια μας.. την καλημερα μου μαγικη οπως παντα..
Αν φυτευτεί ο σπορος Μαγε, δύσκολα ξεριζωνεται το φυτο... γιατί εδω δε μιλάμε για άνθη.. αλλα για Ψυχες...
Μια Ψυχη όταν απλώνει τις ριζες της μεσα σε μία άλλη, ακομη και οι Θεοι δύσκολα ξεμπλέκουν τα μπερδεμενα μαλλια της τσιγγανας Μοίρας....
Την καλησπερα μου μετα από καιρο.. καλως σε βρηκα ξανα....
καλη μου ΛΑΟΡΙ ειναι καιρος πια να ανθισει η ψυχη μας την μαγικη μου καλησπερα!
αγαπημενη ΚΑΚΙΑ εδω ημουν δεν εφυγα ουτε λεπτο σου εστειλα και περιστερι αλλα μαλλον κορακι θα περιμενες εγω ομως μονο περιστερια εχω και ειναι καταλευκα... την καλησπερα μου..
Εκτός από Άνοιξη, μύρισε και ρομαντισμό, τρυφερότητα και ευαισθησία εδώ μέσα!
Να είσαι καλά να μας μαγεύεις!
καλη μου ΤΟΝΙΑ θελω να χαμογελας παντα ..την καλημερα μου οπως παντα μαγικη...
Μια ανοιξιάτικη καλημέρα και από μένα αγαπημένε μου Μάγε :))
φιλιά!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ μου η ανοιξιατικη καλημερα σου οτι καλυτερο .. σ ευχαριστω..
Κορακια περιμενα?...
είστε πολύ εριστικος!....
Κανετε διακρισεςι στα πουλια?.. στα άνθη?... μήπως και στις νεράιδες?...
Μήπως πρεπει όλες να είναι λιγομίλητες και ολιγαρκεις?..
Υπάρχουν και κορακια που μέσα στο καταμαυρο κρυβουν μια κατακοκκινη καρδια Μεγε....
Υπαρχουν και ανθη που κατω από τα αγκαθια κρυβουν τρυφερά πεταλα ...
και υπάρχουν Νεράιδες που δεν κλείνουν λίγο το στομα τους να ησυχασει ο κοσμος.....
Τις τελευταιες κλείστες στο Υπόγειο... τα πουλακια όμως και τα άνθη άστα λυμενα να απολαμβανουν την Ομορφια της Μαγείας που κατακλίζει τη Ζωη..... Σε ικετευω.....
Με εκτιμηση... μια πολύ φλύαρη ψευτο-νεράιδα του πιο αλλοκοτου παραμυθιού....
οχι καλη μου ΚΑΚΙΑ στο ειπα και διπλα οι λαμιες εφυγαν απ το ποταμι και βγηκαν στη ρουγα... αφου τις ειδες και εσυ ..
Ομορφα ολα που ειναι μπραβο σας να γραφεται. Παντα ετσει...
Δημοσίευση σχολίου