Η νύχτα φόρεσε γοργά
Το πέπλο της και πάλι
Και έβαλε φωτοστέφανο
Στο άγιο της κεφάλι…


Φωτίζει λίγο σαν κερί
Ίσως και σαν λαμπάδα
Ζεσταίνει την αγάπη μου
σαν αναμμένη δάδα…


Η νύχτα κρύβει στεναγμούς
Θα σου το πω και πάλι
Μα μη φοβάσαι είμαι εδώ
Για σενανε χαλάλι…