ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Είναι στιγμές που βρίσκομαι
Μέσα σε μια δίνη
Και δεν με νοιάζει γύρω μου
Ο κόσμος τι θα γίνει…


Είναι στιγμές που νοσταλγώ
Την κρύα αγκαλιά σου
Και με λαχταρά καρτερώ
Τα άπιστα φιλία σου…


Δεν είναι ένα παράπονο
Όλα αυτά που λέω
Είναι κατάθεση ψυχής
Που μ έκανες να κλαίω…


Να μην σε δω ποτέ ξανά
Για μένα να υπάρχεις
Να μην γνωρίζω τίποτα
Κι όποιον κοντά σου θα χεις…

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλοι μιλάνε για τη χαρά της αγάπης, ενώ η αγάπη δεν είναι μόνο χαρά. Είναι συντριβή, βάλσαμο, τρέλα. Είναι να δίνεις και να παίρνεις τα πάντα. Κι ύστερα, πάλι να τα χάνεις. Είναι τα μάτια εκείνα που σε βλέπουν όπως ίσως δεν είσαι, αλλά όπως σίγουρα μπορείς να γίνεις. Η αγάπη είναι πληγή και γιατρειά. Είναι πέρα από τη συμπόνια και πάνω από το νόμο. Καλημέρα γλυκέ μου Μάγε!!!
Υπέροχο όπως πάντα. V.

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

οι αντιθεσεις που λεει και η ΚΑΚΙΑ χαρα και λυπη εγω τα μαγευω τα κανω ενα χαρμολυπη ενα συναισθημα...μαγικο ? ναι καλημερα ΒΑΣΙΛΙΚΗ!

~reflection~ είπε...

Ποια νεράιδα σε πλήγωσε Μάγε?...
ποια καταφερε να βρει το τρωτό σου σημειο και να σου προσφερει κρύα αγκαλια, όταν όλα γύρω μυρίζουν ζέστη... μυρίζουν Άνοιξη... μυρίσουν πολυχρωμια?...

Ποια σε κέρασε μισό φιλί και απενεργοποίησε τα μαγικά σου φίλτρα που ενισχύουν τη Μαγεία στο πεδίο του έρωτα?....

Μάγε... ΓεΜισε ξανα το ποτήρι σου... κερνάνε οι αναμνήσεις και οι στιγμές που θα νοσταλγούν τα ζεστά καλοκαίρια που φιλοξένησαν τη συγκίνησή σου, μέσα σε εκείνη τη μικρή στιγμούλα που η Άπιστη Νεράιδα σε κέρασε το εξαρτησιογόνο κρασί της....

Μηπως δεν ήταν νεράιδα?..
Μήπως την υποτίμησες?..
Μηπως τελικά ήταν κι αυτή μια ΜάΓισσα?....

Μήπως γι'αυτο η Μοίρα την εφερε στο Δρόμο σου?..
Μήπως κι αυτή γλύφει τις πληγές της από τις δικές σου Απιστίες που απενεργοποίησαν τα δικά της φίλτρα?..

Μήπως τελικά αυτά που σας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτα που σας χωρίζουν και σας πληγωνουν?....

Μάγε, το σχόλιό μου κατάντησε να είναι η παρωδεία του Μήπως....

Φευγω... και εύχομαι να περάσει η ΜαΓισσα που ακόμη και μεσα από την Απιστία της σε εμπνέει...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

αγαπημενη ΚΑΚΙΑ σου απαντω με κατι δικο σου ... (Αναθεωρώ…
Μετατρέπω σε Αντιθέσεις τις Ομοιότητες…
Τις λάτρεψα πιο πολύ…
Ενισχύουν τη Μοναδικότητα…
Αναδεικνύουν την αυτονομία της Ύπαρξης…

Στο άνοιγμα της Πύλης
το φως μπλέκει τις ανάσες του)

το έγραψα πριν λγο χαρμολύπη το συναίσθημα μαγικό ! ειναι η μοίρα των μάγων... την καλημέρα μου οπως πάνταμαγική...μείνε....

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

ΜΑΓΕ αλήθεια πως πληγώθηκες; Κρύα αγκαλιά νοσταλγείς; Άπιστα φιλιά καρτερείς;
Μήπως τώρα φαίνονται έτσι;
Αν και όπως λεει η Κάκια: η αγάπη είναι και πληγή αλλά και γιατριά
Ακουσέ την.

χριστοφορος

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ υΠαρχουν βελη του ερωτα που εχουν δηλητηριο υπαρχουν και αλλα που εχουν νεκταρ ε εαν παιζεις με αυτα μπορει να τρυπηθεις..χα χα την μαγικη μου καλησπερα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αχ ο πονος του ερωτα ε...;
που ποναει τοσο κι ομως μεσα στην πικρα και τον εγωισμο μονο μεσα μας βαθια ξερουμε πως η αγαπη ακομα κυριαρχει και κινει τα νηματα!

πολυ ομορφο μαγε μου ως συνηθως!

φιλια νεραιδενια σου αφηνω στο περασμα μου απο το σπιτικο σου!!!

~reflection~ είπε...

Με κλέβεις, Μάγε, ή εγώ κλέβω τα φίλτρα που η καρδιά σου γεμίζει με ασημόσκονη Φεγγαριου?....

Το κρασί πάντα δε φερνει χαρα....

Πίνεις ....μεθας... αρχίζεις να γελας... στη συνεχεια, καθως προχωρας πιο βαθια μεσα στη Νύχτα, συναντιέσαι με τα δάκρυα... με τις πίκρες για όσα σου στερεί η Ζωή...

Αλλα... Μάγε μου... λίγο πριν το χαραμα.... γλυκαινει το φως... η καρδιά πίνει ευτυχία για τις λίγες ομορφες στιγμές που δικόμασε... και ένα "ευχαριστω" αντηχεί από τα μύχια και φωτίζει τα όμορφα ματια..... τα γαλαζια... που κρύβουν θαλασσες.....
Θαλασσες γοητείας....

και το χαμογελο.... ανεξίτηλη ζωγραφια μέσα στο αιθεριο και μαγικό σου βλεμμα.....

Καλημερα.... {μεθυσμενη}..

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

καλη μου νεραιδα ΝΑΙΔΑ καλημερα μαγικη οπως παντα...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

αγαπημενη ΚΑΚΙΑ καθρεφτης ειμαι και βλεπω το προσωπο σου ....

~reflection~ είπε...

Ξέρω να κρύβω καλα τις αντανακλάσεις μου...

Δε με ξεγελάς,Μάγε...

Σήμερα διαθέτω το είδωλό μου μόνο σε διαδοχικά τοποθετημενους καθρεφτες που το αναπαράγουν επ'απειρων μέχρι τη μοιραια συνάντηση με το Πεπρωμενο...

Μπορεις να διασπαστείς σε κομμάτια καθρεφτη που τοποθετούνται υπό γωνία δημιουργώντας προεκταση ψευδαισθησης στο χωρο του μαγικού δασους σου?..

τοτε ναι...

θα σου επιτρεψω να "δεις" το αληθινό μου προσωπο!...

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό μάγε καλέ μας...Είναι κάτι στιγμές...δυνατοί άνεμοι...laori

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…