Εγώ έγραφα ποιήματα
Κι άκουσες τον αυλό μου
Κι ήρθες εσύ και κάθισες
Για λίγο στο πλευρό μου….
Σε κέρασα λίγο κρασί
Κόκκινο σαν κεράσι
Μα ο πόνος που μου άφησες
Δε λέει να περάσει…
Ήρθες λιγάκι ύπουλα
Σα μάγισσα τσιγγάνα
Μου είπες λόγια όμορφα
Μου είπες λόγια πλάνα…
Πάντα εσύ μου μίλαγες
Για κάποιο καλοκαίρι
Κι εγώ πάντα σου έλεγα
Γίνε δικό μου ταίρι…
Σου έλεγα να γίνω εγώ
Αυτό το καλοκαίρι
Ότι ζητούσες έδινα
Σου άπλωσα το χέρι….
Σου είπα λόγια μαγικά
Γλυκεία ψευτονεραιδα
Μα εσύ μου πήρες την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια….
Σ άγγιξα με το ραβδί
Το μαγικό ένα βράδυ
Κι ευθείς μεταμορφώθηκες
Έλαμψες στο σκοτάδι….
Τώρα τι γίνανε όλα αυτά
Που είναι τα ωραία λόγια
Που είναι αυτά που έγραφες
Τα βράδια στ αναλογία?
Έλεγες λόγια όμορφα
Μα ήταν λόγια φρούδα
Και τα φιλιά που μου δίνες
Ήταν φιλιά του Ιούδα…
Μα τώρα ήρθε φθινόπωρο
Στην άτυχη καρδιά μου
Κι ακόμα δεν κατάλαβα
Πως είσαι μακρια μου….
20 σχόλια:
Μα ο πόνος που μου άφησες
δεν λεει να περασει...
Καλημέρα Μάγε
αγαπητη μου φιλη Μαρια Νικολαου ο πονος της αγαπης που δεν εχει αναποκριση ειναι φαρμακι στην καρδια και δεν υπαρχει αντιδοτο καλημερα!
Στενάχωρα πράματα πρωί πρωί!!!
"Γλυκοχαράζουν οι αυγές
και τα πουλιά φωνάζουν
χαρά σε κείνες τις καρδιές
που δεν αναστενάζουν" λέει ένα στιχούργημα. Υπάρχει άραγε σήμερα καρδιά που να μην έχει λόγο να αναστενάζει με τόσα που συμβαίνουν;Καλημέρα!!
καλημερα Μαριάνθη ελα μη στεναχωριεσαι ολα αλλαζουν γυρω μας απο τη μια στιγμη στην αλλη....
μαγε, υπεροχο κι αυτο το τραγουδακι! ζωγραφισα και μια τσιγγανα σε αναρτηση της προηγουμενης εβδομαδας! αν θες παρτην για να συνοδευει το τραγουδι σου!!!
πραγματι, τα ξωτικα εχουν αξιωσεις τωρα και μου ζητουν διπλο μισθο!!!!
apinkdreamer αφου στο ειπα μην τους δινεις δημοσιοτητα ...θα την παρω την τσιγγανα σου..τα φιλια μου μαγικα ..
Ο ερωτευμενος νιωθει....
διορατικα αισθανεται...
η οπτασία σε πλησιαζει καθε μερα..
απομακρυνεσαι πισω από πληθος ξωτικων.. νεραιδων.. αερικων...
καθοται πισω από το πιο γέρικο δεντρο..
κρυβεται επιτυχως...
δεν την βλεπεις...
κι ομως είναι εδω..
κι όταν την θυμηθεις,
θυμασαι και το παραπονο!....
-Αχ, μαγε μου...πότε θα μεγαλώσεις?...Είσαι ακομη εκεινο το γλυκό αγόρι που γνωρισα - είπε η οπτασία....
και σε απολαμβανει τόσο στο παιχνίδι σου με τις νεράιδες...
θα ήθελε να ήταν στη θεση τους..
αλλα σκεψου ότι υπαρχει το ενδεχομενο να μη σε είχε γνωρισει ποτέ..
ετσι..
κι αυτο το λίγο που παιρνει από σενα...
το βαφτιζει αρκετο...
εξαλλου ο ερωτευμενος ποτέ δεν είναι ικανοποιημενος....
παντα θελει κι αλλο.....
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
κι αλλο...
αγαπημενη ΚΑΚΙΑ το αγορι δε μεγαλωσε ποτε παντα ειναι εκει με τη σφεντονα του να πεταει καλοκαιρινα βοτσαλα οχι στα τζαμια αλλα στη θαλασσα του σαν σαιτιες μηπως και της αγγιξει την καρδια οχι να την πληγωσει .. να την κανει να σπαρταρησει λιγο να σκιρτησει να τηξνν συγκλονησει αυτο το αγορι θα ειναι παντα
εκει
εκει
εκει
εκει
εκει
εκει
εκει
εκει....
και η νεράιδα Μαγε......
και η νεράιδα...
εκει...
εκει...
εκει...
εκει...
εκει...
εκει...
όχι...
απόψε αλλάζει ο προορισμός..
θα είναι εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
στο βαθος της θαλασσας που φιλοξενεί το ταξιδι της αερινης κινησης του χεριού σου, που υδατινα γραφει στίχους πετωντας βότσαλα στο κύμα...
εχει κυμα η καρδια, Μαγε?...
εχει?..
Ενα βοτσαλο δημιουργησε ομοκεντρους κυκλους... σαν ήχους που θελουν να φτασουν εκει, που δεν μπορει να φτασει το χερι, ουτε το φιλι....
αποψε..
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
εδω...
Ο πονος της αγαπης που δεν εχει αναποκριση, σε κάνει ποιητή!!!
Κι εκεί που εδιάβαζα
τον πρόεδρο τον Ionn
να σου και εμφανίζεται
μάγος εν αιθρίω
κι έχω μια τάση η άτιμη
να μπλέκω με τα ξόρκια
και τώρα ακόμη μια φορά
θα χάνομαι στα μαγο-blogια
:-)
Καλώς σε βρήκα Μάγε!
Αγαπημενη μου ΚΑΚΙΑ μην το ξεχνας εσυ το ειπες εδω
εδω
εδω
εδω
εδω
εδω
εδω
εδω
εδωεδω....πεταω το βοτσαλο σαν αλλος μοναμαχος που πεταει το γαντι στον αντιπαλο ....
Niithadni και η ποιηση μπορει να σε κανει να ερωτευτεις...καλως ηρθες..
Βάσσια μη φοβασαι κανεις δεν εχασε να διαβαζει στιχακια ενος γερο μαγου τιποτα δε χανεται στο φως και στο σκοταδι ουτε αυτος ο πως τον λενε α ναι ο χρονος..
ΜΑΓΕ ΜΑΣ.
Αφού έχεις το μαγικό ραβδί, και την έκανες να λάμψει για ένα βράδυ, που είναι τώρα τούτο το ραβδί να μετατρέψει του Ιούδα τα φιλιά σε φιλιά αγάπης αιώνιας; Τι το έκανες ερωτευμένε φίλε μου με τα όμορφα σου τα τραγούδια; Που ποιος θα τα τραγουδήσει;
Αγαπητε μου ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ το μαγικο ραβδι εδω ειναι και θα κανει παλι τη δουλεια του αλλα καποια πραγματα πρεπει να εχουν μαγεια απο μονα τους...τα τραγουδια λεω να κανουμε μαζι ολοι μια χωροδια και να τα λεμε τα βραδια τι λες?
Μα ποιά είναι αυτή η τσιγγάνα που σε μάγεψε;;;;!!!!
Υπάρχει ή είναι παρηγοριά της σκέψης;;
you may say i'm a dreamer ποτε μην πιστευεις καποιον που γραφει στιχους μπορει να υπαρχει μπορει να ειναι παρηγορια της σκεψης μπορει να ειναι ενα αερικο μπορει να ειναι πλασμα της φαντασιας ...καλημερα!
Δεν πρέπει να σκέφτεσαι τον πόνο που σου άφησε...
Πρέπει να σκέφτεσαι πόσο έμεινε κοντά σου, πώς σου φαιροταν εκείνο τον καιρό...
Κράτα μόνο τα θετικά!!
Και μη μου στενοχωριέσαι!!
Φιλία
Sweet truth! καλησπερα! να λοιπον μια ενδιαφερουσα πποταση ...εγω κρατω τα ομορφα κι ας ηταν τοσο λιγα...σ ευχαριστω..
Δημοσίευση σχολίου