δεν έχει ακόμα τέλος
Μα θα πονάμε και οι δυο μας συνεχώς
Γιατί υπάρχει στην καρδιά μας ένα βέλος …
Ξέρεις είναι μια χίμαιρα
Όλο αυτό που ζούμε
Η ένα Όνειρο τρελό απατηλό
Μα το φινάλε πρέπει να το δούμε
Αν θα είναι ωραίο καθαρό
Σαν το γάργαρο νερό…
Η ιστορία μας ποτέ δεν έχει τέλος
Γιατί υπάρχει κάτι δυνατό που μας κρατά
Άλλοι το λένε μια συνήθεια ξεχασμένη
Κι άλλοι αγάπη το φωνάζουν δυνατά…
Μπορεί να είναι μια συνήθεια
Μπορεί και κάτι παρανοϊκό
Μα είναι μια φλόγα μες τα στήθια
Που σου φωνάζει συνεχώς πως σ αγαπώ…
Η ιστορία γράφει και ποτέ δε σβήνει
Τα τόσα χρόνια που περάσαμε μαζί
Κι αν τα γκρεμίσουμε με μιας
Πάλι θα μείνει
Να μας φωνάζει πως είμαστε χαζοί …
Η ιστορία μας ποτέ δεν έχει τέλος
Μα το φινάλε είναι ορατό
κι εκεί που όλα γίνονται έλος
μέσα στο βούρκο μου φωνάζεις σ αγαπώ…
12 σχόλια:
Έτρεχα ξηπόλυτη....
Ειχα αργήσει τόσο!....
..........
..........
Η νύχτα έφυγε, χίλιες φορές....
Το σύννεφο πέρασε κύκλους βροχής...
Η βροχή εξατμίστηκε σταγόνα σταγόνα....
Το Έργο τελείωσε αιώνες πρίν....
Τα αινίγματα λύθηκαν, στις μέσα σελίδες...
Τα μάγια επίσης, στα μεσαιωνικά ηλιοβασιλέματα που δεν προλάβαμε...
Τα μικρά μεγάλωσαν, ανεπιστρεπτί...
Τα παραμύθια τελείωσαν, μ'ένα θλιβερό happy end....
Η μνήμη έσβησε, θολώνοντας τα τζάμια....
Οι ήχοι σώπασαν, σ'ένα διαπασών σιγής....
Τα ρούχα μου πάλιωσαν μεσα στα ξεθωριασμένα χρώματα....
μα.........
η καρδιά σε εφηβικό συλλαβισμό:
Μη μου φύγεις!....
..........
και πάνω στην τελευταία στροφή του Χρόνου
Εσύ εκεί.....
μ'ένα αμάραντο τριαντάφυλλο
φιλί στο στόμα σου,
να δίνεις Αξία
στο φωτογραφικό στιγμιότυπο της αντάμωσης....
Φιλί άφθαρτο
σ'αιώνιο Ραντεβού
ά-χρονης διαδρομής,
όπως είναι η Αγάπη....
Κι όλο στον ύπνο μου αργώ.....
μα πάντα... έρχομαι....
πλαγιάσανε τ’ αστέρια στις παντιέρες
κι είν’ το φεγγάρι στη σκοπιά
κι ένα το χρώμα που σε χαρακτηρίζει, αλλά δεν ξέρω δε μπορώ να το προσδιορίσω...
και ψάχνω,μες στο ποίημα που εδώ απαγγέλλεις ένα ποίημα για σένα, αλλά θαρρώ πως πρέπει να βρεις εσύ την λέξη που γυρεύω...
μιλάς σωστά μα και γλυκά, θαρρώ ακούω ανάσα στην ψυχή μου...
χρώμα στην μορφή σου, το όνομά σου...
άραγε να ΄ναι άστρων πινελιές
απ΄ τον ουρανό που κοιτάς?...
ποιο να΄ναι κείνο το χρώμα?
Εμείς σχηματίζουμε την αρχή και το τέλος. Τίποτε δεν έχει τέλος αν εσύ δεν το θελήσεις.Το παιχνίδι με τα μαγικά είναι στα αλήθεια ατελείωτο.
Κάποια βιβλία ακόμη κι αν τα κάψεις βρίσκουν τον τρόπο να συνεχίσουν την ιστορία τους.
Εαν το σ' αγαπώ είναι η τελευταία λέξη τότε μάλλον το τέλος αργεί ακόμη πολύ..
Την ατελείωτη.. αγάπη μου..
αγαπημενη Κακια σου απαντω με κατι δικο σου ...
Φιλί άφθαρτο
σ'αιώνιο Ραντεβού
ά-χρονης διαδρομής,
όπως είναι η Αγάπη....
Κι όλο στον ύπνο μου αργώ.....
μα πάντα... έρχομαι....
ονειροματα μου καλη πιασε το πινελο βαλε χρεωμα απο τ αστερια αραγε ποιο ειναι το χρωμα της αγαπης?ειναι λενε το χρωμα που εχει στα ματια του ο θεος ...και του ερωτα? αυτο που εχει το φεγγαρι οταν ειναι πανσεληνος!
Γουΐκα μαγισσα εδω ειναι ο παραδεισος εδω και η κολαση πιασε τα ζαρια και ξεκινα το παιχνιδι να δουμε τι τελος θα εχει?
φοβε μου απο τις σταχτες ξαναγενιουνται ιδεες
φιλε Γιωργο που τους στιχους κανεις μυθους μπορει ο αλλος να μπερδευει λεξεις και το σ αγαπω να το βλεπει αλλιως ο καθε ενας μας δινει δικο του χρωμα στη λεξη σ αγαπω τα δυο χρωματα μαζι μπορει να βγαζουν μαυρο...
Και δίψασα
να βρώ στίχους
που να ταιριάζουν
στη θυσία
της αγάπης
Απώλεσα ένα
φτερό
από το μικρό
ερωδιό
...ώσπου σε βρήκα
βράδυ ήταν
και η γη γέμισε
αστέρια και
ασημένιες
πυγολαμπίδες
σου ψιθύρισα
απαλά
"σ αγαπώ"
πυρκαγιές
μας κυνηγούσαν
αξημέρωτος ο κόσμος
μας φανερώθηκε !!
πως με πλάνεψες;
όμορφα στιχουργείς
φιλιά απαντοχής
ποιώ-ελένη σου προσφερω ναμα να πιεις να ξεδιψασεις αυτο το ναμα που ψαχνω κι εγω ...εσυ καλη μου φιλη ακομα πιο ομορφα μαγικα θα ελεγα ...
Δημοσίευση σχολίου