Εκεί που σμίγουν τα πουλιά
σαν έρθει καλοκαίρι
εκεί σαν ανταμώνουμε
και σου κρατώ το χέρι …
Τότε μου φτερουγίζει ο νους
χάνεται ο λογισμός μου
με ταξιδεύει μακριά
Και σβήνει ο καημός μου …
Εκεί σμίγουν οι αναπνοές
και λιώνουνε οι πάγοι
η σκέψη μου παραμιλά
και λάμπει το σκοτάδι …
Τότε ριγούνε τα κορμιά
σαν ο κλοιός στενεύει
σπάει η καρδιά τα στήθη μας
κι από το κελί της βγαίνει …
20 σχόλια:
Βρε Μάγε...ειλικρινά γράφεις πολυ ωραίους στίχους για τραγούδια!
Μα δεν τα δίνεις σε κάποιον συνθέτη να τα μελοποιήσει?
Είναι κρίμα...
βρε Καρυ μου ποσες φορες θα ου το πω πιασε κιθαρα και βαλε το μαμουνι στα φωνητικα να κανουμε κανταδες !!!
Μάγε, τα σέβη μου. Είσαι ωραίος.
KANTHAR0S Κωστη μου σ εχασα που ειναι οι παλιες σου λομπες?
Συμφωνω με την Καρυατιδα.
Καλη συνεχεια στον οιστρο σου.
Καλο βραδυ. :)
ημουν σε μια παρεα τις προαλλες και μια κοπελα, προσφατα χωρισμενη και ιδιαιτερα πονεμενη, ελεγε οτι μετα απο αυτο δεν θελει να ξαναερωτευτει ποτε κλπ κλπ.
αλλα ολα αυτα που περιγραφεις ετσι ομορφα, αυτα που ζουμε στον ερωτα, αξιζουν τοσο πολυ, ανεξαρτητα απο το τι ερχεται μετα σε ορισμενες περιπτωσεις.
καλο βραδυ!!
τι καημός και αυτός...
το νου μας φτερουγίζει και την ψυχή το ίδιο!
φιλιά Μαγουλίνη μου
Διάπλατα τα φυλλοκάρδια μου ν' ανοίξεις θα πετάξουν δροσοσταλίδες τση φιλιάς κι αγάπη θα χαράξουν
αοράτη θα το ιδιο οπως και στην Καρυ πιασε την κιθαρα σου να κανουμε τραγουδι !!
Φανή ολοι αυτο λεμε στην καθε απογοητευση μα σαν χτυπησει ξανα η καρδια τοτε τα αφηνουμε ολα πισω μας !!!
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ λυχναρακι μου εσυ που εισαι σαν κι εμενα το ξερεις οτι αυτος ο καημος ειναι πολυ γλυκος !!!
Greecelands και οι δροσουλιτες οταν ζωντανευουν γινονται φλογα και σου καινε τα σωθηκα !!
αχ ωραιος ο καημος σου! ωραιααα και η απολυτη αγκαλια που διαλεξες για την φωτο :)
Και κάνει ένα κρύο απόψε!!
Αλλά αφού λες το θαυμάσιο:
"σπάει η καρδιά τα στήθη μας
κι από το κελί της βγαίνει"
νομίζω ότι ζεστάθηκα!
maria μου φτανει που σε αγγιξε ο στιχος μου και η αγκαλια στη φωτο
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ ψοφο κανει αλλα αν εχεις ζεστη καρδια οπως εσυ μπορεις και αντεχεις φιλε !!!
E;ιναι κάποιες αιχμαλωσίες
που ακομη κι όταν δίνεται το κλειδί
ο αιχμάλωτος το θάβει στο βυθό της Λήθης
και δεν το αναζητά ποτέ ξανα..
Παραξενος ο Έρωτας...
σαν the Book of daRKness
μας σελιδοποιεί και φυλλομετρεί τις Αγωνίες μας
μέσα από Φόβους και Καημούς που βγαίνουν στα Ποιήματα!....
;-)))
Συσσωμοι περιμενουμε μελοποιηση... να το ξερεις...
θέλω να δω το γέλιο σου και τη γλυκιά ματιά σου που όλο με 'μερεύουνε σα βρίσκομαι κοντά σου
αγαπημενη μου το μελι δεν ηρθε ακομα και πως θα μελωσει το γλυκο οταν δεν υπαρχουν μελισσες?
Greecelands Greecelands διαβασε τη σκεψη μου και κανε τη δικια σου !!!
Δημοσίευση σχολίου