ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ !



Θυμάσαι ένα τραγούδι που λέγαμε μαζί
Τα κίτρινα τα φύλλα πεσμένα στην αυλή
Θυμάσαι τις ημέρες που σε είχα αγκαλιά
Τη νύχτα καλοκαίρι στη έρμη ακρογιαλιά  …

Εσύ να μ αγαπούσες κι εγώ να σ αγαπώ
Κι ευτυχισμένες μέρες στον ήλιο τον καυτό
Το καλοκαίρι εκείνο μου ήρθε στο μυαλό
Εικόνες από τη λήθη και έρωτες στο γιαλό …

Μα θέλω να θυμάμαι τις μέρες τις καυτές
Που τώρα δεν υπάρχουν σκορπίστηκαν κι αυτές
Σαν φύλλα φθινοπώρου τις πήρε ο βοριάς
Παγώνει ο χειμώνας τις σκέπασε ο χιονιάς …

Σαν τα νεκρά τα φύλλα και λύπες και χαρές
Αγάπες τις μιας  μέρας που χάθηκαν στο χθες
Κι αν ο βοριάς σφυρίζει στην άδεια αγκαλιά
Τα δάκρυα παγώνουν παγώνει η καρδιά  

Αθόρυβα να σβήνουν οι τόσες αναπνοές
Σαν βήματα στην άμμο που σβήνει το νερό
Τραγούδι μες τα χείλη που ήρθε από το χθες
Ξεθώριασε  ο Σεπτέμβρης χαμένοι εραστές …



3 σχόλια:

Χαρά Σαμπανίδου είπε...

Υπέροχο Νικήτα μου!!! Οι Κυριακές σε εμπνέουν!!! Να 'σαι πάντα καλά!!!!

Μαρία Χανιώτου είπε...

Ας ευχηθούμε να έχει δύναμη πάντα η ψυχή να μας ταξιδεύει. Μπράβο σου.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

υπεροχο φιλε μου!

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…