Πάλι να γράψω δεν μπορώ
Κι ούτε να πω μια λέξη
Η χθεσινή σου η σιωπή
Πολύ μ έχει μπερδέψει…


Πάλι να γράψω δεν μπορώ
Δεν βγαίνει ούτε στίχος
Είναι στεγνή η σκέψη μου
Και χάθηκε ο οίστρος…


Έχει κολλήσει το μυαλό
Και δεν χτυπά η καρδιά μου
Είναι γιατί μου έφυγες
Και πήγες μακρια μου…


Έμεινα πάλι μόνος μου
Στο άδειο το λιμάνι
Να σε κοιτώ από μακρια
Καθώς λυγμός με πιάνει…


Ούτε τα μάτια τα θολά
δε θέλω να σκουπίσω
γιατί γοργόνα μου γλυκεία
μ έκανες να δακρύσω…


μίλησα με τα κύματα
μίλησα με τα αγέρι
ουράνιο τόξο στη βροχή
κοντά μου να σε φέρει…


έφυγαν πια τα σύννεφα
και στέρεψε το δάκρυ
μα έμεινα πάλι μοναχός
στου λιμανιού την άκρη…