ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Εσύ είσαι μια θάλασσα
Κι εγώ μικρό καράβι
Που ταξιδεύει μοναχό
Τις νύχτες στο σκοτάδι..


Δεν έχω Φώτα για να δω
Ούτε και προβολέα
Ούτε κατάρτι και πανί
Μονάχα μια σημαία…


Έχει το σχήμα της καρδιάς
Κι επάνω ένα βέλος
Να σημαδεύει την καρδιά
Πριν γραφτεί το τέλος…


Το τέλος έρχεται γοργά
Η θάλασσα αφρίζει
Και καταπίνει λαίμαργα
Ότι κοντά γυρίζει..


Μια δίνη σχηματίστηκε
Μια μαγεμένη δίνη
Που τίποτα στα χείλη της
Όρθιο δεν αφήνει…

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η δίνη, θέλει δάμασμα!

Καλη μέρα

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Καλημέρα ΤΟΝΙΑ ναι εχεις δίκιο αλλα ποιός θα το κάνει ποιος εχει τη δύναμη ;

~reflection~ είπε...

Οσο δίνεις εικόνες, παίρνεις συναισθήματα... από πολύ μακριά μπορεί να έρθει το πλοίο που θα φέρει το ποθητό εμπόρευμα..... {λάθος λέξη!...}
Δεν είναι εμπόρευμα... είναι θησαυρός!....

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Σωστά φίλη μου θησαυρός ΚΑΛΗΜΕΡΑ καλώς σε βρήκα..

~reflection~ είπε...

Καλές διαδρομές.... εύχομαι το ταξίδι να αποδειχτεί ατελείωτο, με διχως προμήθειες και αποθέματα.. μονο με αληθινά όνειρα... αντανακλάσεις του νου στο επίπεδο της πραγματικότητας......

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…