ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Αγάπησα ένα ξωτικό
Μια μικρή νεράιδα
Που μου χει πάρει την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια…


Μέσα στα σύννεφα πετά
Σ ομίχλη κατεβαίνει
Μα την δική μου την καρδιά
Δεν την καταλαβαίνει…


Μέσα στο δάσος κατοικεί
Κι έρχεται εδώ τα βράδια
Ξέρει το δρόμο να με βρει
Γνωρίζει τα σημάδια…


Μου κάνει νάζια μαγικά
Μου ψιθυρίζει λόγια
Από αυτά τα όμορφα
Που στέκουν σ αναλόγια…


Θα μπω στο δάσος μια βραδιά
Εγώ για να την κλέψω
Γιατί αυτή τη μοναξιά
Δεν θα μπορώ ν αντέξω…

9 σχόλια:

Katerina είπε...

καλό μήνα να έχεις Μάγε μου :)

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

καλό μήνα να εχεις Κατερίνα μου και ελπίζω αλλά και εύχομαι η μαγεία της άνοιξης να σε αγγίξει βαθειά στην καρδιά....

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Και ποιός μπορεί ν' αντέξει τη μοναξιά, καλέ μου;..

Άνοιξη που είναι, λέω να βγούμε στις "αλάνες"...

Τα φιλιά μου

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

η μοναξία ειναι φυλακή γι αυτό θα την κρατήσω.. να εισαι καλά αγαπητέ φίλε ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΠΥΡΦΟΡΕ...

~reflection~ είπε...

Μάγε, ακολούθησέ την. Αυτή χαράζει το δρόμο...
Εμπιστεύσου την..

Θα σε ταξιδέψει στα σύννεφα.. πάνω απ' τ' αστέρια και τα όνειρα...
Θα σου μαθει τα κρυφά μονοπάτια και τις σπηλιές του δάσους των συναισθηματων..

Μάγε, ξόδεψε όλα τα φίλτρα σου για να αγγίξεις την οπτασία που μίλησε στην καριδά σου..

Οι ευκαιρίες στη ζωή είναι μετρημένες... Κλείσε την μαγεία μέσα στις λέξεις και ψιθύρησέ της την πεμπτουσία της επαφής.... Θα έρθει για να σε πάρει μαζί της... Να είσαι σίγουρος...

~reflection~ είπε...

Η φυλακή, φίλοι μου, είναι το κατώφλι της αυτογνωσίας, όμως αν μείνεις καιρό στην απομόνωση αποτρελαίνεσαι...

Χρειαζόμαστε μία φυλακή ευπροσάρμοστη στην εξελικτική μας εσωτερικότητα...

Η καλημέρα μου ανοιξιάτικη σας φέρνει αρώματα από τον κήπο της καρδιάς μου...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

κι εμεις θα τα μυρίσουμε και θα μαγευτούμε πιο πολυ αγαπητή ΚΑΚΙΑ .. ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Laori είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

καλή μου ΛΑΟΡΙ ναι είναι πανέμορφα στο δάσος ακομα κι οταν ο αέρας σφυρίζει δαιμονισμένα..

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…